Dit zijn de serietrends van 2024
Kort samengevat: oude, ondertitelde spionnen in het Nederlands
Het is Sinterklaas vandaag, en mocht je nou nog een last minute cadeautje zoeken voor een serieliefhebber, geef dan een betaald abonnement op I Like To Watch cadeau. Dan krijgt deze persoon van mij namelijk een persoonlijke serietip (spoiler: het zijn meestal minstens vijf series die ik tip, omdat ik maar moeilijk kan kiezen…). Een abonnement is er al vanaf €2,50 per maand. Kijk hier:
Wil je mij een Sinterklaascadeau geven? Dat mag natuurlijk ook en kan hier.
Beste lezer,
Het is het seizoen van het terugkijken. Een periode die, net als het ophangen van de kerstversiering in de winkelstraten, ieder jaar vroeger van start gaat. Het eerste ‘beste tv-series van 2024’-lijstje kwam al zeker een maand geleden in mijn tijdlijn voorbij. Mijn eigen top 10 verschijnt pas over twee weken, in de laatste nieuwsbrief van het jaar. Al beginnen we met Skip Intro ook vanaf volgende week donderdag al met aftellen.
Wat voor seriejaar was 2024? Het was natuurlijk het tweede jaar van het post-peak-tv-tijdperk; in 2023 kwamen er voor het eerst in tien jaar tijd minder scripted series uit dan het jaar ervoor, en dat is een trend die afgelopen jaar waarschijnlijk heeft doorgezet (al weten we dat pas over een paar maanden zeker als John Landgraf van FX alles heeft opgeteld). Het was ook een jaar waarin de gevolgen van de stakingen nog steeds voelbaar waren. Toch was 2024 zeker geen slecht seriejaar. Sterker nog, mijn longlist (ik heb nog geen definitieve topt 10) staat vol met geweldige titels. Een aantal zelfs uitzonderlijk. En ook in de (‘nieuwe’) categorie mid-tv, zaten heel veel vreselijk goed gemaakte en vermakelijke series.
Los van de kwaliteit, vallen me ook een aantal dingen op aan het seriejaar. ‘Trends’ als je ze zo wilt noemen. Zo was Hollywood dit jaar opeens helemaal niet meer zo bang voor ondertitels. In mijn ‘beste series van 2024, tot nu toe’-lijstje uit juni stonden maar liefst drie grote Amerikaanse producties waarin scèneslang geen woord Engels werd gesproken: Shōgun, The Sympathizer en natuurlijk Ripley. De laatste was ook nog eens in zwart/wit, op wat mooi geplaatste kattenpootjes na, waarmee Netflix in één klap bewees dat het nog steeds iets kan maken dat de gourmet cheeseburger ver (VER) overstijgt.
Ook opmerkelijk, zeker voor mij, waren de meerdere steengoede Nederlandse series. Ik ben momenteel De Joodse Raad (eindelijk) aan het afkijken, en kan niet anders dan het helemaal eens zijn met al die vijfsterrenrecensies die werden geschreven. Verder was ik ook zeer onder de indruk van Een van ons en ben ik nog steeds boos en verdrietig omdat ik twee weken geleden De Toeslagenaffaire keek. Dan waren er ook series als Santos, Máxima en Nemesis die qua niveau echt niet onderdeden voor menig Amerikaanse of Engelse serie. En natuurlijk het veelgeprezen Bodem, al was ik daar in Skip Intro iets minder enthousiast over dan mijn collega recensenten. Niet omdat ik niet kon zien dat het een vreselijk goed gemaakte serie is, maar vooral omdat ik bleef hangen aan een aantal van de gemaakte grappen die wat mij betreft iets te veel aan ‘punching down’ in plaats van ‘punching up’ deden. (Iets dat dan net weer té ‘Hollands’ is voor mijn smaak, zullen we maar zeggen…) Maar dat ik dat oprecht teleurstellend vond, kwam juist omdat het verder zo vreselijk goed in elkaar zat. Niet ‘voor een Nederlandse serie’, maar gewoon. 2024 was dan ook het jaar waarin de Nederlandse serie mij eindelijk over de streep trok.
De leukste ‘trend’ is wat mij betreft de heropleving van de spionnenserie. Want het was niet alleen het jaar waarin Slow Horses een groter publiek wist te vinden (de hoogste tijd overigens want dit is een van de betere series op televisie, ook al vond ik persoonlijk het vierde seizoen niet zo sterk als het derde…), maar het is ook het jaar waarin Keira Knightley een spion speelt (in het zeer vermakelijke Black Doves, zie onder), Michael Fassbender en Richard Gere in de remake van Franse topserie Le Bureau des Légendes te zien zijn (al is nog niet bekend wanneer wij deze ‘The Agency’ te zien krijgen) en Eddie Redmayne de hoofdrol in de nieuwe versie van The Day of the Jackal heeft (zie onder). Nu is de spionnenserie nooit echt helemaal weggeweest natuurlijk, maar er zijn vooral de komende weken zoveel geheim agenten op ons kleine scherm te zien, dat het opvalt. Wie weet ook wat 2025 nog gaat brengen aan vermommingen en undercoverwerk. The Agency en Black Doves hebben in ieder geval al een bestelling van een tweede seizoen in de broekzak zitten. Dus misschien is de gelikte spion straks de nieuwe mopperende, maar briljante politierechercheur.
Ondertiteling, Nederlands en spionnen dus. En dat was uiteraard niet alles. Want je zou wellicht, gezien het recente succes van A Man on the Inside en het nieuwe seizoen van Shrinking, ook kunnen zeggen dat ‘oudere mensen’ eindelijk echt meer ruimte op tv krijgen. Zonder twijfel dankzij het succes van de gemoedelijke boomers in Only Murders in the Building. Maar ik moet ergens stoppen met duiden. Niet?
Het was een fijn en toch weer verrassend seriejaar. Over twee weken lees je welke van al die prachttitels die uitkwamen, ik het allerbeste vond. Maar laat vooral nu al in de comments weten wat jullie top 3 is, ik ben erg benieuwd.
Hieronder uiteraard weer serietips, want het seriejaar is nog niet voorbij.
Veel kijkplezier!
Anke
De eerste Skip Intro+
Vorige week kwam de eerste Skip Intro+ uit, waarin Thijs, Danielle en ik terugblikten op het hele seizoen van The Penguin en we de tweede aflevering van Dune: Prophecy met spoilers (en een beetje gemopper) bespraken.
Word ook lid van Skip Intro+ via Petje Af.
Serietips
Black Doves - Een echte kerstserie maar dan met kogels, heel veel kogels. In Black Doves is Keira Knightley een spion die haar echtgenoot, een hooggeplaatste, Britse politicus, afluistert en de verkregen informatie doorspeelt aan de hoogste bieder. Werk dat in gevaar komt als de Chinese ambassadeur in Londen wordt vermoord en zijn dochter vermist raakt. Ik heb me kostelijk vermaakt met deze serie, ook al was ik op een gegeven moment het plot een beetje kwijt en werd het geheel wat ongeloofwaardig. Maar vooral Knightleys chemie met Ben Whishaw (This Is Going to Hurt) is heerlijk, grappig en warm. En Sarah Lancashire (Happy Valley) is altijd goed. Daarbij ligt de kerstsfeer er lekker dik bovenop (er is zelfs sprake van kerstpudding en een uitvoering door basisschoolkinderen van het kerstverhaal!), maar dan dus met vuurgevechten. (Nu op Netflix)
One Hundred Years of Solitude - Hier is dan eindelijk de verfilming van ‘het boek dat niet verfilmd kon worden’. Iets dat overigens niet waar blijkt te zijn, want deze adaptatie van de Gabriel Garcia Márquez’ klassieker is juist een opvallend makkelijk te volgen verfilming van het verhaal. One Hundred Years of Solitude vertelt de fictieve geschiedenis van meerdere generaties van de Buendía-familie en de oprichting en vernietiging van het haast idyllische stadje Macondo in de jungle van Colombia. Het boek is een enorme pil dus wordt het verteld in een totaal van zestien afleveringen, waarvan de eerste acht volgende week op Netflix komen. Ik heb er zelf al vier kunnen kijken, en was gecharmeerd van de mooie beelden en het goede acteerwerk, maar werd toch niet helemaal van m’n sokken geblazen. Iets dat wellicht komt omdat het voelt als een iets te voorzichtige verfilming van het boek, waardoor de serie nergens buiten de lijntjes durft te kleuren. Iets dat eigenlijk wel past bij een relaas vol magisch realisme. Maar wie weet komt dit in latere afleveringen. (Vanaf 11 december op Netflix)
Series die ik zelf ga proberen:
The Sticky - De eerste reden om deze serie te kijken, is Margo Martindale, een actrice die alles waar ze in speelt interessant maakt. De tweede reden is het opmerkelijke verhaal. Martindale is een siroopboer in Canada die dreigt haar hele bedrijf kwijt te raken en daarom, samen met een maffioso uit Boston en een Frans-Canadese bewaker, een enorme overval op een siroopopslag in Quebec op poten zet. Klinkt vreselijk origineel toch? (Vanaf 6 december op Prime Video)
The Day of the Jackal - Een van de spionnenshows waar ik het hierboven over had, en deze heeft Oscarwinnaar Eddie Redmayne in de hoofdrol. Redmayne is een succesvol huurmoordenaar die op het punt staat zijn laatste, grootste klus te klaren wanneer een agente van de inlichtingendienst hem op het spoor komt. Wat volgt is een ‘spannend kat en muis-spel door Europa’, aldus de omschrijving. Ik zie hele enthousiaste reacties op deze serie, en een beetje matige. Zit niks anders op dan zelf kijken dus. (Vanaf 6 december op SkyShowtime)
No Good Deed - Een nieuwe Netflix-comedy met Ray Romano en Lisa Kudrow als echtpaar dat hun prachtige huis in Los Angeles wil verkopen. Een hele trits aan gastacteurs komt voorbij als geïnteresseerde kopers. Al blijkt er al snel iets mis te zijn met het droomhuis. De trailer heeft mijn interesse in ieder geval gewekt. (Vanaf 12 december op Netflix)
A Very Royal Scandal - Ik moet bekennen dat ik gezien de titel eerst dacht dat dit een romantische YA-serie zou zijn over een jonge prins die de verkeerde partner kiest. Tot ik me realiseerde dat dit de tweede verfilming van het desastreuze interview is dat de Britse Prins Andrew een tijdje terug gaf over zijn banden met Jeffrey Epstein. Na de telefilm met Gillian Anderson en Rufus Sewell in de hoofdrollen, is het dit keer aan Michael Sheen en Ruth Wilson. En dat is wat mij betreft genoeg reden om te kijken. (Nu op NPO Start, vanaf 6 december op NPO 2)
Serienieuws:
Dit is zonder meer het beste nieuws van de week: Er komt een tweede seizoen van Rivals op Disney+. Niet helemaal verrassend natuurlijk, want de heerlijke serie naar het boek van Jilly Cooper wist een paar weken geleden heel wat kijkers erg gelukkig te maken, waaronder ondergetekende. Toch blijft het een feest dat series de laatste tijd steeds vaker terug mogen komen. Ik kan namelijk niet wachten om weer naar het Ruthshire van de eighties te gaan.
Ik weet nog steeds niet of ik wel naar de Harry Potter-serie wil kijken als-ie straks uit is, maar ben inmiddels een beetje bang dat HBO me over de streep gaat trekken met het talent dat ze aan de productie verbinden. Eerst was er al de betrokkenheid van showrunner Francesca Gardiner en regisseur Mark Mylod, twee oudgedienden van Succession. En nu gaan de eerste castinggeruchten en wordt acteur Paapa Essiedu van I May Destroy You geopperd als Severus Snape. En dat zou, if true, heel tof zijn. Maar feit blijft dat Rowling intensief betrokken is bij de serie, wat mij dan weer enorm afstoot…
Nog even over…
..de beste reactie op die ietwat bizarre perstour die de actrices van Wicked deden:
Samenwerken?
Ben je op zoek naar iemand die kan schrijven of praten over tv-series en Hollywood? Of wil je adverteren in deze nieuwsbrief? Neem vooral contact met me op!
Deel en stuur door!
Deel I Like To Watch vooral met mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws. Ben je al abonnee en lees je I Like To Watch met plezier? Overweeg dan om een betaald abonnement te nemen zodat je mij steunt bij het maken van deze nieuwsbrief.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem. Eindredactie door Anemoon Utens.