De beste tv-series van 2024, tot nu toe
Hoe goed is 2024 eigenlijk als seriejaar?
Beste lezer,
Ik hoorde mezelf deze week doodleuk in Skip Intro aankondigen dat we volgende week de beste series van 2024 gaan bespreken, omdat we halverwege het jaar zijn. Terwijl ik het zei, realiseerde ik me al dat dit helemaal niet waar is. We moeten heel juni nog voordat we op zes maanden zitten. Maar de aankondiging was gedaan dus terugkrabbelen kan niet meer. Gelukkig vond mijn co-host Danielle een heel goed excuus om alsnog nu al de balans op te maken van het seriejaar, namelijk dat de deadline voor de Emmy-inzendingen op 31 mei ligt. Hierdoor komt er in juni sowieso een stuk minder uit en missen we waarschijnlijk niks. Daarbij zag ik de eerste vergelijkbare lijstjes ook al voorbijkomen (bij Vulture maken ze tegenwoordig zelfs maandelijks de balans op) en kun je met dit soort dingen nooit te vroeg zijn (ook al ben je een maand te vroeg).
Dus gaat ook deze nieuwsbrief alvast over de beste tv-series van het huidige seriejaar. Ik ga nog geen top 5 of top 10 maken (daarvoor moet je volgende week Skip Intro luisteren), maar ik wilde wel alvast de beste, leukste of meest interessante titels en seizoenen die ik dit jaar heb gezien op een rij zetten.
Dus, in willekeurige volgorde, de beste series van 2024 tot nu toe:
Ripley - En zo stond er op Netflix opeens iets dat allesbehalve ‘prima’ was maar eerder ‘uitzonderlijk’, ‘briljant’ en ‘prachtig’. Visueel is Ripley sowieso het beste dat dit jaar is uitgekomen (die trappen, die kattenpootjes). En Andrew Scott mag wat mij betreft alle prijzen krijgen voor deze rol. (Netflix)
Shōgun - De serie die ik altijd even moet googelen omdat ik geen idee heb hoe ik dat streepje op de ‘o’ maak, maar ik te goed vind om fout te schrijven. Ik keek Shōgun al ver voor de release en zat dus in m’n eentje op de bank super enthousiast te zijn over dit vreselijk indrukwekkende, meeslepende en prachtige verhaal. (Disney+)
The Sixth Commandment - Een recente toevoeging (zie ook hieronder), maar deze Britse miniserie over twee oudere Britten die door een jonge, gehaaide student worden gemanipuleerd bewijst dat true crime ook ingetogen kan zijn. (NPO Plus)
Mr. Bates vs The Post Office - Nog zo’n aangrijpende Britse miniserie dat een waargebeurd verhaal vertelt waar je tijdens het kijken oprecht zo boos van wordt. Dit is televisie op z’n best en meest aangrijpend. (NPO Plus)
The Sympathizer - Ik had even moeite met de enorme hoeveelheid Robert Downey Jr. in deze serie, maar toen ik uiteindelijk zag waar zijn aanwezigheid voor stond, kwam The Sympathizer echt binnen. Spannend, prachtig gemaakt en verfrissend. (HBO Max)
Baby Reindeer - De serie die me het meeste ongemak bezorgde tijdens het kijken, en daarmee ook heel knap is gemaakt. Baby Reindeer, over een man en zijn stalker, was helemaal terecht een totaal onverwachte sensatie op Netflix. (Netflix)
Hacks, S3 - Niet veel series worden met ieder seizoen beter, maar Hacks wel. Het was niet alleen een genot om Jean Smart weer als Deborah Vance te zien, maar de verhaallijn is dit seizoen ook oprecht sterk. Ik kan niet wachten tot seizoen 4 uitkomt. (HBO Max)
Once Upon a Time in Northern Ireland - Deze docuserie vond ik zo goed toen ik ‘m vorig jaar op de BBC zag, dat ik ‘m persoonlijk bij de afdeling aankoop van de NPO heb getipt in de hoop dat ze de serie naar Nederland zouden halen. Iets dat gelukkig werkte want hij staat nu op NPO Plus. James Bluemels serie over The Troubles is een van de beste dingen die ik ooit over het onderwerp zag. (NPO Plus)
The Gold - Wat een feest was deze serie over een van de grootste roofovervallen uit de Britse geschiedenis. Fantastische jaren ‘80 soundtrack, geweldige acteurs, goed verhaal. Ik hoop echt dat er een vervolg komt. (NPO Plus)
One Day - De serie die heel veel harten brak dit jaar. Ik vond deze verfilming van David Nicholls prachtige boek zo veel beter dan de film. Ook dankzij de ontzettend leuke Ambika Mod en Leo Woodall in de hoofdrollen. (Netflix)
True Detective, S4 - Of deze serie de uiteindelijke top 10 gaat halen, vraag ik me nu al af. Maar ik heb me wel enorm vermaakt met de super spannende, mooi gemaakte puzzel die Isa López van dit vierde seizoen maakte. (HBO Max)
Bluey, S3 - We kregen onlangs een negatieve reactie van een Skip Intro-luisteraar omdat we deze ‘kinderserie’ in de podcast bespraken. Tegen deze persoon wil ik zeggen: Bluey is een van de beste dingen op televisie. Ooit. PUNT! (Disney+)
Masters of the Air - Een serie waarvan ik nog steeds niet begrijp waarom de reactie erop zo lauwtjes was. Ik vond dit nieuwe Tweede Wereldoorlog-drama van de makers van Band of Brothers hartstikke mooi en aangrijpend. (Apple TV+)
Fargo S5- Ik was tot dit seizoen nog geen Fargo-kijker, maar kon me geen betere introductie in deze wereld bedenken dan seizoen 5. Jon Hamm is ontzettend akelig en Juno Temple zowel stoer als aandoenlijk. Heerlijke serie! (Videoland)
Zo, dat zijn er veertien. En dan is er nog best een aantal series die ik nog moet afkijken zoals Tweede Wereldoorlog-drama We Were the Lucky Ones, A Gentleman in Moscow met Ewan McGregor, het Britse Truelove waarvan ik de eerste twee afleveringen alvast geweldig vond, Nicole Kidmans heel mooi gemaakte Expats, Nathan Fielders bizarre The Curse, het expliciete Britse kostuumdrama Mary & George, de Nederlandse series Máxima en De Joodse Raad en tot slot Donald Glovers Mr. & Mrs. Smith. Stuk voor stuk series die uiteindelijk in mijn jaarlijst kunnen komen, want wat ik daar tot nu toe van heb gezien, was veelbelovend.
En dan komen er natuurlijk het komende half jaar (ahum, zeven maanden) nog een boel nieuwe series uit die wellicht ook fantastisch gaan zijn. Zo kan het derde seizoen van The Bear bijvoorbeeld zomaar weer bovenaan mijn jaarlijst eindigen (zie ook hieronder). Kijk ik enorm uit naar HBO-comedy The Franchise, gecreëerd door Sam Mendes en Armando Iannucci. Kan One Hundred Years of Solitude, de Netflix-verfilming van de klassieker van Gabriel García Márquez, zomaar net zo geweldig zijn als Ripley. En wie weet komt Severance nog dit jaar terug met een tweede seizoen!
Met andere woorden, 2024 is nu al een geweldig seriejaar. En we zijn nog lang niet klaar. Zie alleen al de serietips voor komende weken hieronder.
Veel kijkplezier,
Anke
ps. Misschien was je opgevallen dat er twee weken geleden zomaar geen nieuwsbrief was. Dit kwam omdat ik onverwachts naar Engeland mocht om de set van een aankomende tv-serie te bezoeken. Ik moest twee (!) NDA’s ondertekenen en mag dus echt niet zeggen welke serie het is of waar het over gaat. Maar ik kan wel verklappen dat wat ik daar op die set zag, echt heel erg veelbelovend is. Zodra het embargo eraf is, hoor je er hier uiteraard alles over.
Deze week in Skip Intro
In de podcast bespreken we deze week Netflix-serie Eric, met Benedict Cumberbatch en keken Thijs en Danielle een serie die nul sterren kreeg van The Guardian:
Serietips:
The Sixth Commandment - Je zag ‘m hierboven al voorbijkomen in de beste series van 2024, tot nu toe-lijst. Deze Britse miniserie van Sarah Phelps vertelt het waargebeurde verhaal van twee gepensioneerde Britten die misleid en verleid werden door een akelige, gehaaide jonge student. Een van hen werd uiteindelijk zelfs door hem vermoord. De krantenkoppen in Engeland hadden het, toen de student werd berecht in 2019, uiteraard enkel over de dader. Maar deze serie kijkt vooral naar de slachtoffers: Peter Farquhar (prachtig gespeeld door Timothy Spall) en Ann Moore-Martin (een evenzo indrukwekkende Anne Reid). Dit is een true crime-serie zoals ze allemaal zouden moeten zijn: Ingetogen, respectvol en tegelijkertijd woedend maken. Meer weten? Ik interviewde Phelps voor de VPRO Gids en schreef ook een vijfsterren recensie voor NRC. (Nu op NPO plus en vanaf 1 juni wekelijks op NPO 2 en NPO Start)
Eric - Ik keek erg uit naar deze Netflix-serie met Benedict Cumberbatch en was, waarschijnlijk daarom, wat teleurgesteld. Eric speelt in het New York van de jaren ‘80 en gaat over Vincent Anderson (Cumberbatch), een succesvolle poppenspeler die een Sesamstraat-achtig programma maakt. Anderson is, ondanks zijn vrolijke kinderserie, in het echte leven een dronkaard en klootzak die enkel ruzie zoekt. Tijdens een van de ruzies met zijn vrouw, besluit zijn negenjarige zoon Edgar alleen naar school te lopen. Ergens gedurende de wandeling van vijf blokken, raakt hij vermist. Anderson wordt vervolgens gek van schuld en zorgen, en raakt geobsedeerd door de pop die Edgar voor het tv-programma had bedacht: Eric, een groot, harig, blauw monster. Zozeer zelfs, dat hij het monster ook gaat zien en horen. Het is een interessant uitgangspunt, en Cumberbatch is erg sterk - net als iedereen in de cast eigenlijk. Alleen wil de serie zoveel verhalen vertellen, naast het stuk over de man en het monster, dat het bijna drie aparte series hadden kunnen/moeten zijn. Toch vond ik het geheel wel vermakelijk. (Nu op Netflix)
Blue Lights, S1 - Een politieserie die speelt in het hedendaagse Belfast waar de Troubles nog steeds voelbaar zijn en agenten iedere ochtend even onder hun auto checken of er ‘s nachts geen bom onder is geplaatst. Ik vond dit een erg sterke titel toen-ie vorig jaar bij BBC First verscheen en raad dan ook aan om te kijken nu NPO hem heeft aangekocht. (Wellicht zelfs in combinatie met docuserie Once Upon a Time in Northern Ireland, voor de nodige context.) Daarbij begint seizoen twee vanaf 14 juni bij BBC First. (Nu op NPO Start en vanaf 1 juni wekelijks op NPO 2 en NPO Start)
Maryland - Niet een van de ‘beste’ series van het jaar, maar wel een hartstikke prettige. In Maryland gaan twee zussen, gespeeld door de altijd goede Suranne Jones en Eve Best, naar het Isle of Man nadat hun moeder daar dood op het strand is aangetroffen. Eenmaal daar ontdekken ze dat de vrouw er op het eiland een dubbelleven op nahield, ver weg van haar leven met hun vader. Iets dat de nodige emoties en flink wat oud zeer en trauma aanwakkert bij de zussen. Het zijn drie aangrijpende afleveringen en ik vloog er doorheen. (Nu op NPO Start)
Series die ik zelf ga kijken:
Ren Faire - Deze driedelige HBO-docuserie kijkt naar het grootste renaissancefestival van Amerika waar de baas, een behoorlijk markante man zo verklapt de trailer direct, met pensioen gaat en er dus een opvolger moet komen. De kandidaten zijn een acteur, een voormalig olifantentrainer en een ‘kettle-corn kingpin’. Klinkt als een soort real life Succession in renaissancekostuums. Wat het extra interessant maakt is dat de serie, net als die grote hit Telemarketers van vorig jaar, geproduceerd wordt door de gebroeders Safdie. (Vanaf 3 juni op HBO Max)
Becoming Karl Lagerfeld - Ik heb niet heel veel interesse in het leven van Karl Lagerfeld merk ik, maar acteur Daniel Brühl is wel altijd de moeite waard. Dus toch maar kijken naar de serie waarin Brühl Lagerfeld speelt wanneer hij in de jaren ‘70 probeert de grootste mode-ontwerper van Frankrijk te worden. (Vanaf 7 juni op Disney+)
Fantasmas - Ik heb de trailer van deze serie gekeken, en heb werkelijk geen enkel idee waar het over gaat. Al moest ik hardop lachen om het laatste shot. Deze comedyserie is van Julio Torres, die eerder het geprezen Los Espookys maakte, en speelt in een alternatieve versie van New York waarin Torres iemand speelt die allergisch is voor de kleur geel en gekke dromen heeft. Nogmaals, ik heb geen idee waar het over gaat. Wel weet ik dat er ook een flink aantal interessante gastacteurs langskomen, waaronder Steve Buscemi, Emma Stone, Aidy Bryant, Bowen Yang en Paul Dano. (Vanaf 8 juni op HBO Max)
Presumed Innocent - Dit is de Apple TV+-serie met Jake Gyllenhaal waar ik al eerder over schreef waarin hij een man speelt die wordt verdacht van de moord op zijn minnares. De serie werd geschreven door David E. Kelley die eerder series als Ally McBeal en Big Little Lies maakte maar onlangs ook het vreselijke A Man In Full schreef. Geen garantie dat het goed is dus. (12 juni op Apple TV+)
Serienieuws:
Het belangrijkste nieuws dat ik voor jullie heb is dat het derde seizoen van The Bear vanaf 17 juli bij ons op Disney+ te zien is, amper drie weken na de release in Amerika. Wat een stuk sneller is dan voorgaande jaren, toen we maanden op Carmy en co. moesten wachten. Het is sowieso een feest dat we inmiddels jaarlijks een nieuw seizoen van deze geweldige show krijgen. De eerste trailer bezorgde me direct al de nodige stress. Ik kan niet wachten!
Shōgun is een van mijn favoriete series van 2024 tot nu toe, en toch weet ik niet zeker hoe goed het nieuws is dat FX een tweede en derde seizoen heeft besteld. Dit omdat de serie is gebaseerd op het boek van James Clavell en het eerste seizoen het hele verhaal al heeft verteld. Noem me getraumatiseerd, maar dankzij de laatste seizoenen van Game of Thrones weten we dat series die zijn gebaseerd op boeken zonder dit bronmateriaal enorm de mist in kunnen gaan. Maar, dat gezegd hebbende, ik heb vertrouwen in makers Justin Marks en Rachel Kondo. Zeker nadat hij deelde dat ze al tijden rondliepen met een idee voor een vervolg en het vervolg dus niet komt enkel omdat de serie zo’n groot succes is.
Over Game of Thrones gesproken, 3 Body Problem van GoT-makers Benioff en Weiss (plus Alexander Woo) mag van Netflix ook door. Alleen was de manier waarop de streamer dit bekendmaakte nogal vreemd. Want in plaats van te zeggen dat er een tweede seizoen komt, werd er gesproken over meer afleveringen om het verhaal ten einde te brengen. Ik vermoed dan ook dat er niet nog twee nieuwe seizoenen komen, waar de makers wel op hoopten, maar eerder een paar extra lange afleveringen. Dit waarschijnlijk omdat de peperdure serie niet genoeg is bekeken.
Tot slot…
… even over Stranger Things, een serie die duidelijk een stuk minder snel wordt gemaakt dan The Bear:
Samenwerken?
Ben je op zoek naar iemand die kan schrijven of praten over tv-series en Hollywood? Of wil je adverteren in deze nieuwsbrief? Neem vooral contact met me op!
Deel en stuur door!
Deel I Like To Watch vooral met mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws. Ben je al abonnee en lees je I Like To Watch met plezier? Overweeg dan om een betaald abonnement te nemen zodat je mij steunt bij het maken van deze nieuwsbrief.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem. Eindredactie door Anemoon Utens.