De beste series van 2025, tot nu toe
We zijn weer (bijna) op de helft. Tijd voor een terugblik.
I Like To Watch is op dit moment gratis. Maar wist je dat je me ook financieel kunt steunen met een betaald abonnement? Al vanaf €2,50 per maand zelfs, ofwel een derde van een Netflix Basic-abo. In ruil daarvoor krijg je nu ook een persoonlijke serietip!! Van mij! En wellicht in de toekomst ook exclusieve content. Upgrade hier:
Op dit moment liever geen abonnement? Een eenmalige bijdrage mag natuurlijk ook en kun je hier doen. Ik zou het geweldig vinden als je me helpt. Maar wat je ook doet, bedankt voor het lezen.
Beste lezer,
Het voelt alsof ik twee nieuwsbrieven geleden nog de beste series van 2024 op een rijtje zette, maar we zijn echt al weer (bijna) halverwege dit kalenderjaar (zoals mijn oudste zou zeggen ‘hoe dan?!’). En dat betekent dat het tijd is voor een kleine tussenstand. Wat zijn tot nu toe de beste series van 2025? En wat voor een seriejaar is het eigenlijk?
Om met het laatste te beginnen: het jaar kent nu al een paar enorme hoogtepunten, onverwachte hits en meesterlijk goede series. Maar er waren ook een aantal enorm diepe dalen. Ik heb voor mijn gevoel de afgelopen weken vaker twee sterren-recensies geschreven dan ooit tevoren, want naast Zero Day en Sirens, kreeg deze week ook het nieuwe Smoke van mij een onvoldoende.
Wat ook duidelijk te merken is, is dat het aantal nieuwe series minder groot is dan het eerder was (Peak TV heeft echt een tijdje terug gepiekt). En alles dat uitkwam, kwam min of meer tegelijk om de deadline van de Emmy Awards te halen. Maar er was opnieuw héél veel tv. Sterker nog, het aantal releases is nog steeds zo aanzienlijk dat het eigenlijk niet bij te houden is. Zelfs niet voor een professionele seriekijker, kan deze professionele seriekijker je vertellen. Zo heb ik tot mijn spijt The Studio (Apple TV+) en de nieuwe seizoenen van Mo (Netflix) en Hacks (HBO Max) nog niet kunnen afkijken, en ben ik nog niet eens begonnen aan seizoen 2 van The Rehearsal en 3 van 100 Foot Wave (alle twee HBO Max). Die staan daarom ook niet in de lijst.
Ook niet in de lijst, maar wel series waarmee ik me enorm heb vermaakt zijn het knotsgekke Paradise (Disney+), het ietwat wankele maar wel meeslepende Dope Thief (Apple TV+), het indrukwekkende Mussolini: Son of the Century (SkyShowtime) en het vlotte, sfeervolle Duster (HBO Max). Verder heb ik ook oprecht genoten van de indrukwekkende rol van Kaitlyn Dever in Apple Cider Vinegar (Netflix), de droge Alexander Skårsgard in Murderbot (Apple TV+), het heerlijke en stiekem best herkenbare The Four Seasons (Netflix), de fijn warme detective Ludwig (NPO Start) en het evenzo lekkere, maar iets minder vrolijke crimedrama Dept. Q (Netflix).
De meest opvallende afwezige in de ‘beste van’-lijst, is wat mij betreft het tweede seizoen van The Last of Us (HBO Max). Want dat de zombie apocalyps-show tot de beste series van 2025 zou behoren, leek me begin van dit jaar toch echt een gegeven. Maar TLoU viel dit keer wat tegen. Dat komt echt niet alleen omdat Pedro Pascal maar in een paar afleveringen te zien was. Al hielp het niet. Nee, het had vooral te maken met bepaalde keuzes die de makers hebben gemaakt toen ze het verhaal van de game naar tv vertaalden, keuzes die wat mij betreft niet goed genoeg werkten. Daarbij miste ik ook de uitstapjes naar andere nederzettingen die het eerste seizoen zo sterk maakten (luister vooral de recap van de seizoensfinale om precies te weten wat er volgens ons aan schortte). Maar niet alles aan dit seizoen was minder. Als ik aan het einde van het jaar een lijstje met beste afleveringen van het jaar maak, is de kans groot dat The Last of Us - met minstens een aflevering - hier op zal belanden.
Voordat ik dáár mee aan de slag ga (de tijd vliegt immers), eerst nog dit lijstje. Wat waren, wat mij betreft, de beste series van 2025 tot nu toe?
Komen ze, in willekeurige volgorde:
Severance, S2 - We moesten er lang op wachten, maar het tweede seizoen van de door Ben Stiller geregisseerde serie wist de hoge verwachtingen in te lossen met een prachtig mooi gemaakt en behoorlijk intens, twisty seizoen. (Apple TV+)
The Pitt - De ziekenhuisserie is weer helemaal in zwang dankzij deze uitzonderlijk meeslepende, realistische en daarnaast haast klassieke televisieserie. En Noah Wyle blijft een fantastische en overtuigende spoedeisende hulp-arts. (HBO Max)
The White Lotus, S3 - Het einde viel wat tegen, maar wat was dit seizoen een feest om naar te kijken. Van ‘Piper Noooo’ tot de wijdbeens zittende Jason Isaacs. Dit was de serie waar we dit jaar samen van hebben genoten. (HBO Max)
Andor, S2 - Een serie zo relevant dat gebeurtenissen uit dit seizoen werden gebruikt om uit te leggen wat er onlangs in Californië gebeurde. Maar ook los daarvan, was dit wederom fenomenale televisie. Of zoals Hans Klis twee weken geleden schreef: Andor is de beste serie van de eeuw. (Disney+)
Toxic Town - Deze miniserie van Jack Thorne viel een beetje weg toen amper een week later Adolescence, dat ook van zijn hand is, ook op Netflix uitkwam. Maar ik vond de serie over een stadje dat langzaam werd vergiftigd omdat geld belangrijk was dan mensen, erg indrukwekkend en relevant. (Ook leuk: The White Lotus’ Aimee Lou Wood heeft ook hierin een sterke rol.) (Netflix)
Adolescence - Het enorme succes van deze serie is zonder twijfel de grootste verrassing van het seriejaar. Niet omdat ik niet had verwacht dat het goed zou zijn, Jack Thorne levert altijd indrukwekkende dingen af (zie ook hierboven) en met Stephen Graham zit je evenzeer altijd goed. Maar meestal vallen ijzersterke Britse titels niet zo op in ons land. Tot ze op Netflix komen blijkbaar. Ik klaag niet en hoop dat nog veel meer mensen deze belangrijk serie zien. (Netflix)
Dying for Sex - Een serie over doodgaan die enorm grappig en warm is, en tegelijkertijd je hart in duizend stukjes breekt. Michelle Williams en Jenny Slate zijn alle twee uitzonderlijk in deze serie. En Rob Delaney blijft de perfecte acteur om de imperfecte maar ontzettend geweldige love interest te spelen. (Disney+)
Zo, dat zijn er zeven. En dat is de helft van het aantal series dat vorig jaar rond deze tijd op het halfjaarlijstje stonden. Komt dit alleen door het feit dat er ook dit jaar weer minder scripted series zijn uitkomen? Is dit een gevolg van de recente ‘middelmatige tv’-trend waardoor er aanzienlijk minder echte uitschieters zijn? Of moet er vooral nog heel veel goeds uitkomen in de tweede helft van 2025?
Over een half jaar kunnen we die balans pas echt opmaken. Tot die tijd tip ik hieronder weer een paar nieuwe series, waaronder een serie die hoogstwaarschijnlijk in de jaarlijst zal eindigen.
Veel kijkplezier!
Anke
Serietips
The Gilded Age, S3 - Ik geloof niet dat ik deze serie van Julian Fellowes eerder echt heb getipt in deze nieuwsbrief. Dit komt vooral omdat ik The Gilded Age altijd keek met een soort vreemde mix van plezier en ongeloof omdat wat er in het kostuumdrama over de rijke mensen van het New York van de 1880’s gebeurde vaak te dwaas was om serieus te nemen. Maar er is iets vreemds gebeurd, want The Gilded Age lijkt ieder seizoen beter te worden. En dit derde seizoen heeft zelfs een aantal behoorlijk sterke en boeiende verhaallijnen die zowaar relevant voor het heden voelden (denk aan de compleet scheve lat waarnaast de maatschappij mannen en vrouwen legt, hardnekkig racisme of de oncontroleerbare macht van de allerrijksten). Ik ben zelf ook erg blij dat Fellowes en de andere makers steeds meer ruimte maken voor het leven van Peggy Scott (Denée Benton), de enige niet-witte hoofdpersoon uit de eerdere seizoenen. Haar verhaallijnen nemen ons namelijk meer en meer mee in de Afrikaans Amerikaanse high society van die tijd, iets dat je niet vaak ziet op tv. Het is zowaar bijna grensverleggend dus. Maar vrees niet, The Gilded Age is ook nog steeds gewoon lekker dwaas en soapy en Christine Baranski krijgt opnieuw alle ruimte om de oneliners van haar personage perfect te laten landen. Heerlijk dus. (Vanaf 23 juni op HBO Max)
Prisoner - Een Deens drama over het snoeiharde leven in een mannengevangenis die me erg deed denken aan de indrukwekkende serie Time (seizoen 1 en 2 daarvan staan ook op NPO Start en zijn erg de moeite waard). Vooral omdat het ook echt geen makkelijke wegkijkserie is. Prisoner draait wel vooral om de bewakers van de gevangenis, en minder om de mannen die vastzitten - al krijgen we meer dan voldoende mee hoe gewelddadig en troosteloos hun levens achter de tralies zijn. Rauw en indrukwekkend. (Nu op NPO Start met een plus abonnement)
Series die ik zelf ga proberen:
The Bear, S4 - Ik schreef in de vorige nieuwsbrief al dat ik na het bekijken van de trailer van het nieuwe seizoen van The Bear, direct met tranen in mijn ogen achter mijn computer zat. Je begrijpt: ik heb enorm veel zin in de nieuwe afleveringen. Maar ik kijk er tegelijkertijd ook een beetje tegenop. Dit is natuurlijk het laatste seizoen van deze prachtige show, en afscheid nemen van een aantal van je favoriete tv-personages is altijd een beetje verdrietig. Daarbij viel het derde seizoen veel mensen wat tegen (ik vond het nog steeds hele goede televisie met wel wat scheurtjes). Dus is er ergens ook een vrees dat het dit keer de zelf geplaatste hoge lat niet haalt. Maar ik weet ook dat het vorige seizoen er vooral is gekomen omdat FX meer seizoenen wilde van hun hitserie. De makers hebben dus meer verhaal moeten verzinnen dan de drie delen die ze eigenlijk altijd voor ogen hadden. Ik ga er vanuit dat het derde seizoen dat stukje extra verhaal was, wat weer kan verklaren waarom het geheel ietwat gestagneerd voelde en het op momenten een herhaling van zetten leek. De makers hebben wel altijd gezegd dat ze precies wisten hoe hun serie zou eindigen, en bij dat einde zijn we nu aangekomen. Daarom heb ik goede hoop dat dit nieuwe, laatste seizoen grandioos gaat zijn. Of het Chris Storer en co. echt lukt om het verhaal over de kleine broodjeszaak in Chicago die een Michelin ster ambieerde tot een goed einde te brengen, weten we over een week! (26 juni op Disney+)
The Waterfront - ‘Dawsons Creek voor volwassenen’ en ‘een familiesoap voor de zomer’. De recensies die ik voorbij zag komen van deze nieuwe Netflix-serie over een vooraanstaande vissersfamilie in North Carolina, beloven een niet direct briljante maar vooral ontzettend makkelijk weg te kijken show. Eventueel perfect voor deze warme dagen dus. (Nu op Netflix)
Serienieuws:
Nog even over The Bear, volgens geruchten heeft het nieuwe seizoen 10 afleveringen die samen opgeteld 369 minuten duren (seizoen 2 duurde 357 en seizoen 3 345 minuten). De langste aflevering telt 69 minuten en dat is aflevering 7. Iets dat mijn verwachtingen voor die aflevering nogal opschroeft want zowel de beste aflevering uit seizoen 1 (Review) en uit seizoen 2 (Forks) waren aflevering 7…
Het was al even bekend dat Steve Carell in een nieuwe comedyserie van HBO Max gaat spelen die werd geschreven door Bill Lawrence (Ted Lasso, Shrinking) en Matt Tarses (The Goldbergs), waarin ook Phil Dunster (Jamie Tartt uit Ted Lasso) te zien zal zijn. Inmiddels weten we ook dat Connie Britton (Friday Night Lights, The White Lotus) zijn ex-vrouw gaat spelen. De serie heeft nog geen naam of releasedatum, maar gaat over een schrijver (Carell) en de relatie met zijn dochter.
Tot slot…
…nog even over Pedro Pascal want de man die zijn look-alike wedstrijd won blijkt bij The Daily Show te werken en dit interview werkt als een tegengif tegen al het andere nieuws:
Adverteren en contact
Ben je op zoek naar iemand die kan schrijven of praten over tv-series en Hollywood? Of wil je adverteren in deze nieuwsbrief met meer dan 3299 abonnees en gemiddeld 5000 keer wordt geopend? Neem vooral contact met me op!
Deel en stuur door!
Deel I Like To Watch vooral met mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws. Ben je al abonnee en lees je I Like To Watch met plezier? Overweeg dan om een betaald abonnement te nemen zodat je mij steunt bij het maken van deze nieuwsbrief.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem. Eindredactie door Anemoon Utens.
Nathan Fielder wants to have a word :-)
Ps. Tof lijstje!