The Bear is terug!
Maar de grote vraag is natuurlijk: is de serie nog steeds goed?
Beste lezer,
Zoals beloofd hier een extra (spoilervrije) editie van I Like To Watch over seizoen drie van The Bear. Want ook al is deze nieuwsbrief eigenlijk met zomerstop, als de beste serie van het moment terugkeert met een nieuw seizoen, moet er geschreven worden. Zeker na die lauwe en soms zelfs ronduit negatieve reacties uit Amerika en Engeland toen het seizoen vorige maand daar uitkwam.
Nu had ik voor ik ging kijken bewust geen recensies, negatief of anders, gelezen omdat ik mijn eigen oordeel wilde vormen. Al was het me ook niet helemaal gelukt om de headlines over de nieuwe afleveringen er helemaal uit te filteren. Dus ik wist dat er werd gesproken van ‘een stapje terug’ en dat woorden als ‘stuck’ en ‘frustrating’ veel werden gebruikt. Hierdoor ging ik toch enigszins gekleurd en sceptisch de eerste aflevering in, onbewust zoekend naar de scheurtjes die zouden bevestigen dat maker Chris Storer de magie van de eerdere, briljante seizoenen kwijt was.
Maar ik vond ze niet. Misschien ook omdat ik al heel snel stopte met zoeken en me gewillig liet meesleuren in de nogal wilde golf van niet-chronologische flashbacks die de eerste aflevering opmaken. En toen ik na 37 minuten heen en weer deinzen op een zee van emoties, bij de aftiteling spontaan een diepe, tevreden zucht slaakte wist ik het weer: ik vind het fijn om in deze wereld vol vloekende mensen en perfect getimede ‘dad rock’ te verkeren en ik kan uren kijken naar mensen die van drie erwtjes, een simpel stukje vlees en wat druppeltjes saus een waar kunstwerk op een bord creëren.
Maar bovenal houd ik van al deze personages. En dat laatste is precies de reden waarom ik dit derde seizoen uiteindelijk ook een moeilijk seizoen vond. Frustrerend zelfs. (Ha!) Maar, en dit is een belangrijke maar, daarmee bedoel ik niet dat ik dit een slecht(er) seizoen vind. Het is eerder een realistisch seizoen. Zo realistisch dat het pijn doet.
Waar de personages in de eerste twee seizoenen van The Bear redelijk wat persoonlijke groei doormaakten en er zelfs een heel nieuw, prachtig restaurant uit de grond werd gestampt, zit alles en iedereen in dit derde seizoen vast. Muurvast. Carmy (Jeremy Allen White) met zijn onverwerkte trauma’s, rouw en liefdesverdriet voorop natuurlijk. Maar ook Sydney (Ayo Edeberi) en Richie (Ebon Moss-Bachrach), die hun professionele leven en welzijn aan Carmy en The Bear hebben opgehangen, kunnen geen kant op zolang ze met de man samenwerken. En dat is een stuk moeilijker om naar te kijken en om van te genieten vanaf de comfortabele bank dan de overwinningen uit eerdere seizoenen of Richie die meezingt met Taylor Swift.
Maar zoals ik al eerder zei, het is wel realistischer.
In het echte leven veranderen mensen meestal ook niet echt, of anders heel langzaam. Trauma’s kom je niet zomaar te boven. Maar op tv zien we nou eenmaal het liefst dat onze personages in rap tempo een betere versie van zichzelf worden en dat dingen netjes worden opgelost en verwerkt. The Bear doet hier dit seizoen niet aan mee. En dat is dus pijnlijk, maar wat mij betreft ook spannend.
Nu heb ik in alle tien afleveringen uiteindelijk wel wat scheurtjes kunnen ontdekken. Zo werd de manier waarop de vele flashbacks worden ingezet na die eerste, geweldige aflevering me soms wel wat te veel. En ook een bepaalde gastacteur kon me niet echt bekoren. Maar er waren wat mij betreft veel meer hoogtepunten, waaronder een werkelijk prachtige aflevering geregisseerd door Ayo Edeberi waarin we zien hoe Tina (Liza Colón-Zayas) ooit bij The Beef terechtgekomen is, met opnieuw een mooie verschijning van Jon Bernthal én een gastrol voor Liza Colón-Zayas real life echtgenoot David Zayas (bekend van Dexter). Daarnaast had iedere aflevering wel een paar kleine momenten die perfecte televisie opleverden. Zo wist Ebon Moss-Bachrach me bijvoorbeeld wederom keihard in alle 'feels’ te raken met een enkele oogopslag waarmee in een keer het verdriet dat Richie met zich meetorst, zichtbaar werd.
Opvallend genoeg is dit wel een seizoen dat je volgens mij het best kunt bingen. In tegenstelling tot de eerste twee seizoenen, die je eigenlijk gang voor gang rustig tot je moet nemen, is dit er een om zo snel mogelijk in z’n geheel te verorberen. Dat het seizoen zo anders voelt, komt denk ik omdat maker Chris Storer eigenlijk altijd voor ogen had het verhaal van The Bear in drie fases te vertellen. Hij schijnt pas toen FX het hem vroeg, te hebben besloten er vier seizoenen van te maken.
Dit is, vermoed ik, het seizoen dat er eigenlijk niet had moeten zijn. En dat voel je ergens. Maar dat betekent niet dat deze tien afleveringen niet heel veel toevoegen. In plaats van dat het grote sprongen voorwaarts maakt, gaat het geheel nu dieper. En dat kan straks, wanneer we in seizoen vier de laatste fase van dit verhaal ingaan, alleen maar heel veel meer geweldige tv opleveren.
Er was trouwens wel een moment dit seizoen waarop ik oprecht gefrustreerd was. En dat was toen aan het einde van aflevering tien, de woorden ‘to be continued’ op het scherm verschenen. Ik geloof zelfs dat ik hardop ‘nee!’ riep. Want ik wil niet tot volgend jaar wachten om verder te kijken… Ik wil nu meer. En daarmee blijft The Bear wat mij betreft de beste serie van het moment.
Veel kijkplezier!
Anke
Het derde seizoen van The Bear staat nu op Disney+
ps. Deze nieuwsbrief is er de komende weken dus even tussenuit. Als je nog kijktips nodig hebt deze zomer, check vooral de editie van vorige week waarin de leukste zomerreleases op een rij staan. Een hele fijne zomer en tot later!
Steun I Like to Watch
I Like To Watch is gratis. Maar wist je dat je me ook financieel kunt steunen met een betaald abonnement? Al vanaf €2,50 per maand zelfs, ofwel een derde van een Netflix Basic-abo. In ruil daarvoor krijg je nu ook een persoonlijke serietip!! Van mij! En wellicht in de toekomst ook exclusieve content. Upgrade hier:
Op dit moment liever niet nóg een abonnement? Een eenmalige bijdrage mag natuurlijk ook en kun je hier doen. Ik zou het geweldig vinden als je me helpt. Maar wat je ook doet, bedankt voor het lezen.
Luister Skip Intro
Uiteraard bespreken we ook in Skip Intro uitgebreid de terugkeer van The Bear:
Deze bespreking is nog spoilervrij, maar volgende week nemen we een deep dive in alle afleveringen. Die aflevering verschijnt woensdag in je favo podcast-app.
Ben je op zoek naar iemand die kan schrijven of praten over tv-series en Hollywood? Of wil je adverteren in deze nieuwsbrief? Neem vooral contact met me op!
Deel en stuur door!
Deel I Like To Watch vooral met mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws. Ben je al abonnee en lees je I Like To Watch met plezier? Overweeg dan om een betaald abonnement te nemen zodat je mij steunt bij het maken van deze nieuwsbrief.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem. Eindredactie door Anemoon Utens.