Is 22 het nieuwe 58?

Andor, The Bear, The Patient. Het lijkt er zomaar op dat afleveringen van televisieseries wat korter aan het worden zijn.

Nov 24, 2022

Domhnall Gleeson en Steve Carell in The Patient op Disney+.

Beste lezer,

22 minuten. De eerste aflevering van The Patient, een nieuw drama met Steve Carell en Domhnall Gleeson (zie de tips hieronder), duurt maar 22 minuten. En niet alleen de eerste aflevering is opvallend kort, zes van de tien afleveringen blijven ruim onder het half uur. Alleen de laatste aflevering is, met 47 minuten, aan de ‘lange’ kant. Al is het niets in vergelijking met de lengte die we de laatste jaren gewend waren van series.

‘Afleveringen van televisieseries zijn veel te lang tegenwoordig’ schreef ik in een van mijn eerste nieuwsbrieven begin vorig jaar. Series leken op dat moment bijna allemaal afleveringen te maken die de 58 minuten aantikten, en er vaak zelfs met plezier overheen gingen. Het was een logisch gevolg van de vrijheid die de streamers hadden gebracht. Want opeens hoefden tv-makers geen rekening meer te houden met reclameblokken of uitzendschema’s. De tijd dat ze alles binnen de 44 minuten (drama) of 21 minuten (comedy) moesten houden, was voorbij en de grenzen die er altijd waren geweest, waren verdwenen. Dus werd er een stuk minder rigoureus geschrapt in de montage, en leken afleveringen met de dag meer op te zwellen.

De langste uitzending die ik toen, begin vorig jaar, tegenkwam bij de populaire titels van dat moment, was de finale van The Queen’s Gambit die 1 uur en 7 minuten duurde. Begin dit jaar keek vakblad Variety naar hetzelfde onderwerp. Zij klokten afleveringen van 80 minuten en zelfs 82 minuten. Boosdoeners waren The Guilded Age en Inventing Anna, alle twee series die ondanks de tijd die ze hadden genomen om het verhaal te vertellen, niet direct de boeken in gaan als de beste series van 2022.

Zoals we inmiddels weten, betekent ‘meer’ niet direct ‘beter’. Schrappen maakt een verhaal vaak sterker. Of zoals mijn eerste stagebegeleider ooit zei: maak het verhaal zo lang als het waard is. Iets waar ik niet altijd even goed in ben (ahum), maar dat ze in Hollywood na al die uitzinnige XL-afleveringen opnieuw lijken te begrijpen. Want niet alleen The Patient besloot de afleveringen opvallend kort te houden, ook een van de beste nieuwe series van het jaar, The Bear, liet zien dat je geweldig meeslepend drama kunt maken met afleveringen die niet eens een half uur duren. De beste aflevering van seizoen één van The Bear is zelfs maar 21 minuten (!), en die 21 minuten behoren wat mij betreft tot de allerbeste minuten die ooit op televisie te zien waren.

En ook Severance, een titel die hoog op mijn jaarlijst gaat komen, hield het bescheiden en kwam met een uitzonderlijk goede seizoensfinale van maar 40 minuten. Andor, dat deze week met een zinderend slot een werkelijk magistraal seizoen heeft afgesloten, bleef met iedere aflevering ruim onder het uur en heeft geen minuut meer gebruikt dan het nodig had om een van de meest verrassende series van het jaar te maken.

Opvallend is trouwens wel dat al deze series bijzonder inconsequent zijn wat betreft de lengte van hun afleveringen. De kortste aflevering van Andor is bijvoorbeeld 38 minuten en de langste 57 minuten. The Bear schommelt tussen de 21 en de 48 minuten. Wat dat betreft zijn er nog steeds geen regels in het Wilde Westen van het streamerlandschap en doen de makers dus precies wat ze willen. Maar het begint er wel op te lijken dat schrappen weer is toegestaan in Hollywood. Gelukkig.

Al die kortere afleveringen zorgen er natuurlijk wel voor dat we sneller klaar zijn met kijken. Dus tip ik hieronder weer een aantal leuke titels, die allemaal wild variëren in lengte.

Veel kijkplezier!

Anke

(Wéér) Andor en de Thanksgiving Episode in Skip Intro

Ik was (en ben) nog lang niet uitgesproken over Andor, vandaar dat ik er vorige week samen met Alex Mazereeuw in een aflevering van Skip Intro weer uitgebreid ben ingedoken. Deze week hebben we het over de traditionele Thanksgiving Episode van Amerikaanse televisieseries en zetten we de vijf beste Thanksgiving-afleveringen op een rijtje, waaronder natuurlijk Friends en Master of None.

Gary Oldman als Jackson Lamb in Slow Horses van Apple TV+.

Serietips:

Slow Horses - Gary Oldman als de immer mopperende, sarcastische en naar alcohol stinkende MI5-spion Jackson Lamb, het is een fenomeen waarvan ik niet wist hoezeer ik het nodig had in mijn leven. Na het verrassend leuke eerste seizoen dat in maart dit jaar uitkwam, is de serie over het afvoerputje van de Britse geheime dienst een paar maanden later alweer terug voor een nieuwe ronde en een nieuw avontuur. En ik heb er net zo hard van genoten, misschien nog wel meer. De serie is al verlengd met twee volgende seizoenen, maar ik hoop oprecht dat Oldman en co. daarna nog heel veel meer boeken uit Mick Herrons Slough House-serie gaan verfilmen. (Vanaf 2 december bij Apple TV+)
100 Foot Wave - Ik kon me nog herinneren dat ik aardig wat opgewonden tweets voorbijzag komen toen deze docuserie over pro-surfer Garrett McNamara, die alles op alles zet om een ‘100 foot wave’ (een golf van 30 meter) te berijden, vorig jaar zomer in Amerika op HBO werd uitgezonden. De serie was hier toen nog niet te zien en ik was eigenlijk vergeten hoe benieuwd ik er naar was. Gelukkig moest ik onlangs regisseur Chris Smith interviewen (over een ander project), waardoor ik deze docuserie eindelijk ben gaan kijken en - ik ben wat laat, maar - ik snap de opwinding. Niet alleen zijn golven die van dertig meter doodeng en prachtig tegelijk, de mensen die deze monsters najagen zijn vreselijk fascinerend. Het levert een bijzonder spannende serie op, waarvan een tweede seizoen op dit moment wordt gemaakt. Oh, en dat andere project waar ik regisseur Smith over sprak, is de documentaire Sr. over de vader van Robert Downey Jr.. Een pracht van een film die ook zeker een plek in je kijklijst verdient. (100 Foot Wave staat nu op HBO Max, Sr. komt 2 december bij Netflix)
His Dark Materials, S03 - Een Britse fantasy-serie die me eigenlijk nooit echt had gegrepen. Maar omdat ik de cast mocht interviewen over het nieuwe, derde seizoen (binnenkort in de VPRO Gids), was ik weer begonnen en dit keer vond ik het opeens best heel aardig. Leuk zelfs. Misschien komt het omdat we zoveel van dit soort alternatieve werelden vol wezens en magie voorbijzagen komen de laatste tijd, maar het viel me nu pas goed op hoe prachtig mooi dit gemaakt is - zeker seizoen 3 - en hoe goed iedere acteur is. Ook de tieners. Het lijkt me trouwens helemaal leuk om deze serie met een tiener te kijken. Mijn kinderen zijn nog niet oud genoeg, maar toen ik die van zes vertelde over een wereld waarin iedereen een pratend dier bij zich heeft waarin zijn of haar ziel huist, dacht ik een sprankje aangewakkerde fantasie te zien glinsteren in zijn ogen. Ik heb nu al zin om het samen met hem te kijken. (Vanaf 6 december op HBO Max)

Series die ik zelf ga proberen:

Willow - Willow schijnt zo’n jaren ‘80 klassieker te zijn waar heel veel mensen van houden, ook al deden de critici dat niet. De film werd gemaakt door Ron Howard en Val Kilmer was geloof ik onvergetelijk. Ik heb de film nog nooit gezien, maar ben inmiddels wel benieuwd, ook omdat er nu een serie komt die tientallen jaren na de avonturen uit de film speelt. Voor zover ik het begrijp gaat de serie over een tovenaar, Willow, die met een bonte groep vrienden de wereld en een prins moet redden. Ik ben… benieuwd? (Vanaf 30 november op Disney+)
The Patient - Volgens mijn Skip Intro-co-host Alex Mazereeuw is dit een erg goede en spannende dramaserie met Steve Carell op z’n best. Ik ben pas net aan aflevering één begonnen, dus kan nog niet zeggen wat ik vind, maar heb wel zin om door te kijken. En niet alleen omdat de afleveringen soms 22 minuten duren. The Patient gaat over een psychiater (Carell) die een seriemoordenaar (Domhnall Gleeson) behandelt die wil stoppen met moorden. Wanneer de seriemoordenaar zijn therapie op wil schroeven, besluit hij zijn therapeut gevangen te nemen en op te sluiten in zijn kelder. (Vanaf 30 november op Disney+)

Jennifer Coolidge in seizoen 2 van The White Lotus op HBO Max.

Serienieuws:

Michelle Dockery (Downton Abbey) zal de hoofdrol spelen in een nieuwe BBC-miniserie van Steven Knight (Peaky Blinders) over de opkomst van Ska-muziek in Birmingham in de jaren ‘70 en ‘80. De serie gaat This Town heten en de opnames zijn net begonnen.
The White Lotus is vernieuwd voor een derde seizoen. Of Jennifer Coolidge wederom een rol heeft hangt er natuurlijk helemaal vanaf of haar personage de vakantie op Sicilië gaat overleven…
Bij Disney voltrok zich afgelopen week een Succession-achtig drama toen CEO Bob Chapek eruit werd gewerkt en de oude-CEO Bob Iger, de man die Chapek eigenhandig in 2020 had aangewezen als zijn opvolger, weer terugkwam als CEO. Of dit iets voor ons gaat betekenen (koopt hij bijvoorbeeld Netflix?) moeten we nog zien.