Zijn alle goede series dit jaar gestopt?
Nu ook Reservations Dogs (voor ons) is afgelopen, blijft er bar weinig over...
Beste lezer,
Laat ik met het belangrijkste beginnen: het laatste seizoen van Reservation Dogs staat sinds een week op Disney+ en het is beter dan ooit. Dat terwijl de serie van Sterlin Harjo natuurlijk al vanaf het moment dat Bear, Elora, Cheese en Willie Jack in de openingsminuten van de eerste aflevering een bezorgbusje vol Flaming Flamers jatten terwijl The Stooges uit de speakers knalden, behoorlijk geweldig was. Excuses ook dat ik de terugkeer van deze serie niet in de vorige nieuwsbrief had aangekondigd, Disney+ heeft er een handje van om veel FX-titels zomaar opeens bij ons online te gooien. Dat gebeurde ook nu weer. (Leuke verrassing, zullen we maar zeggen.)
Ik heb het hele seizoen inmiddels ‘uit’ en heb naast een lijf vol liefde voor deze prachtige show (later in deze nieuwsbrief meer hierover) ook het gevoel dat, nu ook Reservation Dogs (voor ons) is afgelopen, echt alle goede lopende series geëindigd zijn. Dit jaar namen we immers ook al afscheid van Barry, Succession en Happy Valley (en Ted Lasso, maar dat laatste seizoen viel me zo tegen dat ik ‘m niet meer helemaal in het rijtje vind passen…). Sowieso was 2023 een jaar van eindigende series. Want ook The Crown (blegh) en The Marvelous Mrs. Maisel, series die met respectievelijk zes en vijf seizoenen dinosaurussen in het streaminglandschap zijn, zijn (zo goed als) gedaan.
In mijn vorige nieuwsbrief schreef ik al hoe ontzettend fijn ik het vond om voor een derde keer terug te keren naar het inmiddels bekende Londen van Slow Horses. En ook bij Reservation Dogs was het een feest om opnieuw een paar uur te mogen doorbrengen met al deze geweldige personages. Maar die ervaring van teruggaan naar een vertrouwde wereld vol bekende gezichten, is er een die met de ieder (streaming)jaar zeldzamer lijkt te worden. Waar we vroeger, vóór het streamingtijdperk, ieder jaar in september een nieuw seizoen kregen van onze favoriete series met genoeg afleveringen om ons een heel televisieseizoen lang te vermaken, zijn shows op de streamers met méér dan drie seizoenen een uitzondering aan het worden (let wel: op de streamers, op de klassieke Amerikaanse netwerken tikken series als Grey’s Anatomy of Law & Order: SUV nog steeds de twintig seizoenen of meer aan). En zelfs als tv-series langer doorgaan dan drie seizoenen, dan nog is het aantal uren dat we ze uiteindelijk kunnen kijken opvallend teruggelopen. Zo telde The Sopranos zes seizoenen en 86 afleveringen. The Crown heeft er met zes seizoenen maar 60.
Dat seriemakers tegenwoordig de vrijheid hebben om, zoals Successions’ Jesse Armstrong of Reservation Dogs’ Sterlin Harjo, zelf te bepalen wanneer ze stoppen, is - zoals ik eerder schreef - natuurlijk alleen maar goed. Niets jammerder dan een serie die eigenlijk klaar is met het vooraf bedachte verhaal maar toch seizoenenlang doorgaat omdat het succesvol is. En ook minder afleveringen per seizoen zijn, eigenlijk om diezelfde reden, niet per se slechter. In Engeland tellen series standaard zo’n zes afleveringen per seizoen, en dat maakt het geheel vaak opmerkelijk sterker.
Maar toch… Als ik kijk naar de komende maanden dan zijn het vooral miniseries (Masters of the Air, The Curse, The Regime) en anthologyseries (True Detective: Night Country) waar we naar uit kunnen kijken. En ja, The Bear komt hopelijk in de zomer of het najaar terug (hoera!). Net als de vierde seizoenen van Slow Horses en The Boys. Maar die titels zagen we afgelopen jaar ook - en toen hadden we óók Succession, Barry, Reservation Dogs en Happy Valley (en vooruit, Ted Lasso). Zie je wat ik bedoel?
De lopende series lijken een beetje op te raken. Natuurlijk hebben de stakingen niet geholpen, anders hadden we wellicht ook een nieuw seizoen van The Last of Us of Andor gekregen (die laatste komt wellicht zelfs pas in 2025 terug, snif…). Maar dat zijn aan de andere kant nog steeds series die pas één seizoen achter de rug hebben. Ze hebben daardoor nog niet echt kunnen bewijzen dat ze onze aandacht langer dan dat waard zijn. Datzelfde geldt voor House of the Dragon, dat in de zomer wel terugkeert, maar mij persoonlijk met het eerste seizoen nog niet helemaal kon overtuigen.
Is het erg dat er volgend jaar waarschijnlijk minder terugkerende series zijn dan afgelopen jaar, wanneer we miniseries met Kate Winslet, Austin Butler en Jodie Foster in de hoofdrol krijgen? Ik denk van wel. Natuurlijk is het een traktatie dat we op ons kleine scherm shows met dit kaliber acteurs krijgen, zelfs al is het maar voor zes afleveringen. Maar het was ook een waar feest om toe te kijken hoe de Roy-kinderen zichzelf ieder seizoen verder in de nesten werkten en om de Rez Dogs van verdwaalde tieners naar jongvolwassenen te zien gaan. Een langlopende serie is als een fijne vriendschap die alsmaar dieper wordt naarmate meer je met elkaar meemaakt.
Laten we daarom hopen dat series met meer dan drie seizoenen, net als reclameblokken en wekelijkse releases (dingen die overbodig leken in het streaminglandschap, tot bleek dat ze toch nuttig zijn), ook een terugkeer gaan maken op de streamers. Tot die tijd tip ik hieronder uiteraard Reservation Dogs, en wat miniseries.
Veel kijkplezier,
Anke
Luister ook Skip Intro
In Skip Intro hebben Thijs en ik het deze week (uiteraard) over Reservation Dogs en de plotselinge Netflix-hit A Nearly Normal Family. Daarnaast bespreken we de derde aflevering van het geweldige nieuwe seizoen van Fargo.
Op onze Patreon-pagina staan inmiddels al vijf afleveringen van De Teletijdmachine, waarin we een duik in de televisiegeschiedenis nemen en kijken naar belangrijke series als The Sopranos, The Simpsons, The O.C. en Freaks and Geeks. Luister hier.
Serietip:
Reservation Dogs, S3 - Ik schreef het hierboven al, maar wat was het fijn om weer een paar uur te mogen hangen met Bear, Elora, Cheese en Willie Jack. Ik weet oprecht niet welke van de vier sh*tasses ik het leukst vind en ik ga ze allemaal even hard missen. Net als overigens iedere auntie, uncle, elder en spirit uit Okern. Na het laatste seizoen, waarin de vier tieners eindelijk een manier hadden gevonden om afscheid te nemen van hun overleden vriend Daniel, leek het alsof het verhaal van de Rez Dogs wel was verteld. Maar Sterlin Harjo en zijn schrijversteam waren nog niet klaar met deze bijzondere gemeenschap, en dat is maar goed ook. Het nieuwe seizoen bevat wat mij betreft enkel pareltjes van afleveringen met uitstapjes naar de jaren ‘70 (een tijd waarin de ‘elders’ van ons heden nog jonge sh*itasses waren) en een vertrouwd vermakelijke dag in de health clinic van het reservaat. Bijzonder indrukwekkend is de aflevering waarin de Deer Lady centraal staat en een ander echt hoogtepunt is de aflevering over Elora’s vader die wat mij betreft zo mooi is als ‘Forks’ van The Bear. Ik weet daarom ook oprecht nog niet hoe hoog Reservation Dogs straks op mijn jaarlijst gaat eindigen. Misschien wel helemaal bovenaan. (Nu op Disney+)
Series die ik zelf ga proberen:
The Artful Dodger - Deze Australische interpretatie van de Dickens-klassieker Oliver Twist stond niet direct op m’n verlanglijstje, maar ik kwam opeens heel veel enthousiaste recensies tegen waardoor ik nu toch wil kijken. The Guardian, die de serie met Thomas Brodie-Sangster (Love Actually) en David Thewlis (Harry Potter) in de hoofdrol vier sterren geeft, omschrijft het met de woorden ‘playful’, ‘whimsical’ en ‘a very good time’. Dat klinkt eigenlijk best wel ideaal voor deze gure en donkere dagen. (Disney+)
A Nearly Normal Family - Het Netflix-algoritme blijft iets magisch. Zo stond deze week opeens de Zweedse miniserie A Nearly Normal Family (En Helt Vanlig Familj in het Zweeds) over een ogenschijnlijk doodnormaal gezin waarvan de dochter opeens wordt beschuldigd van de moord op haar geliefde, op de bovenste plaats in de Top 10. Een serie waar ik, professioneel seriekijker, tot dat moment nog niks over had gehoord (Netflix doet vrijwel niet meer aan het promoten van hun titels, niet nodig: het algoritme doet genoeg). Inmiddels heb ik een aflevering gekeken en snap ik wel waarom het een hit is, want die eerste vijftig minuten roepen meer dan voldoende vragen op om door te willen kijken (al is de vorm waarin het wordt verteld al wel vaker gedaan). (Netflix)
Serienieuws:
Een serie die dus wel terugkomt volgend jaar, is natuurlijk House of the Dragon. Volgens Game of Thrones-schrijver George R.R. Martin zijn de nieuwe afleveringen van de GoT-prequel ‘erg donker’, zo schreef hij op zijn blog. Waarmee hij niet bedoelt dat we straks wéér niet kunnen zien wat er op het scherm gebeurt. Nee, Martin schreef dat een vriend van hem tranen in zijn ogen kreeg toen hij de scripts las omdat ze zo krachtig en hartverscheurend waren. Oh, de eerste trailer is er nu ook.
Met het vertrek van Phoebe Waller-Bridge nam mijn interesse in de serie remake van Mr. & Mrs. Smith door Donald Glover een beetje af, maar nu er steeds meer gastrollen bekend zijn, begint mijn enthousiasme toch weer toe te nemen. Kijk deze lijst: Alexander Skarsgard, Eiza Gonzalez, Sarah Paulson, Sharon Horgan, Ron Perlman, Billy Campbell, Ursula Corbero, Paul Dano, Michaela Coel, John Turturro, Parker Posey en Wagner Moura. En dan deze teaser. De serie komt 2 februari bij Prime en.. ik kan niet wachten geloof ik?
En nog een trailer die uitkwam deze week, is die van Masters of the Air. De nieuwe miniserie van Band of Brothers-makers Steven Spielberg en Tom Hanks met Austin Butler in de hoofdrol begint op 26 januari bij Apple TV+.
Tot slot…
… nog even over de perfecte casting voor White Jesus in Reservation Dogs:
Samenwerken?
Ben je op zoek naar iemand die kan schrijven of praten over tv-series en Hollywood? Of wil je adverteren in deze nieuwsbrief? Neem vooral contact met me op!
Deel en stuur door!
Deel I Like To Watch vooral met mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem. Eindredactie door Anemoon Utens.