Wanneer AI een achtergrondacteur maakt
De acteursstaking is nog niet voorbij. Een van de struikelblokken is AI en bizarre beelden uit een Disney-film laten goed zien waarom afspraken nodig zijn.
Beste lezer,
Oké, ik was in mijn vorige nieuwsbrief iets te optimistisch. De stakingen in Hollywood zijn nog niet voorbij. Of ja, de schrijvers zijn weer aan het werk nadat ze hun ‘historische’ deal wisten te sluiten met de studio’s en streamers. Maar hetzelfde kan (nog) niet worden gezegd over de acteurs. En dat terwijl iedereen er min of meer vanuit ging dat een deal tussen SAG-AFTRA (de acteursvakbond) en AMPTP (de studio’s en streamers) een stuk makkelijker zou gaan dankzij het voorwerk dat WGA (de vakbond van de schrijvers) had gedaan.
Het leek dan ook lange tijd voorspoedig te gaan. Tot de gesprekken tussen de twee partijen vorige week opeens spaak liepen. Sindsdien wordt er vooral met beschuldigende vingertjes naar elkaar gewezen en niet meer gepraat. Volgens Ted Sarandos van Netflix gingen het voorstel van SAG-AFTRA (de bond opperde het winstdelingsmodel op streamingabonnees te baseren) ‘een brug’ te ver en moesten de CEO’s de onderhandelingen wel afbreken. De andere partij beschuldigt de CEO’s van de streamers en studio’s er op hun beurt weer van dat ze met ‘bully’-praktijken proberen om de acteurs op hun knieën te krijgen, zoals ze dat eerder bij de schrijvers ook poogden (en waar ze in faalden).
Dat de ‘gesprekken’ momenteel via de media worden gevoerd en niet achter gesloten deuren, betekent waarschijnlijk dat een deal voorlopig nog niet wordt gesloten. Wat weer een slecht teken is voor de hoop dat Hollywood rond Thanksgiving helemaal open zou zijn. Zeker omdat SAG-AFTRA al heeft laten weten dat ze - toen er nog werd onderhandeld - ook nog geen duidelijke richtlijnen over het gebruik van AI overeengekomen zijn. Een onderwerp, zo schreef ik vorige keer al, dat wellicht een nog groter struikelblok gaat zijn dan het delen van winst.
Een van de dingen die de acteurs willen voorkomen, is natuurlijk dat studio’s in de toekomst voor altijd gebruik kunnen maken van hun gelijkenis na een zogenaamde bodyscan. Het is dan ook geen toeval dat er afgelopen week beelden uit Prom Pact, een Disney-film die eerder dit jaar is uitgekomen, viral gingen waarin werkelijk angstaanjagende beelden zitten van ‘achtergrondacteurs’ die duidelijk door de computer zijn gegenereerd. Kijk en huiver:
Twitteraccount Discussing Film die deze beelden in een post weer naar bovenhaalde (ze gingen al rond toen de film net uit was en kijkers zich rotschrokken), meent dat dit digitale scans zijn van echte acteurs die (zonder hun toestemming of financiële compensatie) zijn hergebruikt om het publiek op de tribune aan te vullen. Andere gebruikers op social media gebruikten de beelden om hun steun aan SAG-AFTRA te betuigen of om Disney-baas Bob Iger ervan te beschuldigen dat hij liever digitale scans van acteurs gebruikt dan echte acteurs te betalen.
Hoezeer ik ook zou willen dat dit inderdaad gaat om zogenaamde digitale scans, omdat dat zou betekenen dat we (of ‘we’, de acteurs in dit geval) voorlopig nog niet hoeven te vrezen voor AI, denk ik niet dat deze avatars ooit echte mensen waren. Deze wezens zijn volledig door een mens achter een computer gemaakt. TikTokker David Prater, die de hele film doorspitte op zoek naar nog meer onechte mensen, kwam tot dezelfde conclusie (kijk zijn filmpje vooral, want in beweging zijn de beelden nog enger).
The Hollywood Reporter pikte het verhaal op en schreef dat dit soort methodes al jaren gebruikt worden in Hollywood, zeker om grote menigtes op te vullen. Wat uiteraard helemaal waar is. Toen ik eerder dit jaar voor de release de afleveringen van Ted Lasso keek die nog niet door de afdeling visual effects waren gegaan, waren de tribunes tijdens de wedstrijden van AFC Richmond nog vrijwel leeg. In de afleveringen die uiteindelijk op Apple TV+ verschenen, speelde de club in een uitverkocht stadion. Al heb ik op die tribunes geen enkele keer dit soort avatars gezien. En ook The Hollywood Reporter benadrukt in het artikel dat dit soort digitale achtergrondacteurs meestal niet zo duidelijk in beeld komen.
Want dat is toch wat er vooral absurd is aan dit voorval. Dat dit soort slechte visual effects zo prominent en zo recent in een Disney-film konden verschijnen. Zo duur zijn een paar extra achtergrond acteurs toch niet, zou je denken. Laten we daarom blijven duimen dat de acteurs er snel uitkomen met de studio’s en streamers (want hoe langer het duurt, hoe meer geld Hollywood verliest en hoe meer ze wellicht dit soort absurde dingen doen om te bezuinigen…) en dat het SAG-AFTRA ook lukt om goede afspraken over AI te maken. Niet alleen de toekomstige inkomsten van de acteurs in Hollywood hangen er vanaf, ook ons kijkgenot.
Hieronder tip ik weer een aantal series waarin - voorzover ik heb kunnen zien - alle achtergrondacteurs wel van vlees en bloed zijn. Of in ieder geval lijken…
Veel kijkplezier!
Anke
Deze week in Skip Intro
Het begint op te vallen: deze week bespreken Thijs en ik in Skip Intro alleen maar Britse series. Wel allemaal leuk. Het bijzondere Bodies (zie ook hieronder), de docuserie Beckham en het heftige The Walk-In. Luister nu!
Luister ook de aflevering van vorige week waarin we het ondermeer over de Netflix-serie The Fall of the House of Usher en Lessons in Chemistry hadden:
Serietips:
Bodies - ‘Bonkers’ was het enige woord waarmee ik deze Netflix-serie kon omschrijven nadat ik de eerste twee afleveringen had gezien. Want het Britse Bodies is eigenlijk vier verschillende series in één: een Victoriaans politiedrama met een agent met een bolhoedje, een gangsterserie die speelt tijdens de Tweede Wereldoorlog, een hedendaags crimedrama over een slimme, vrouwelijke agente en een scifi-serie met slechte kapsels. Wat ik zei: bonkers! Maar toch werkt het geheel best heel aardig. In Bodies, dat is gebaseerd op een graphic novel uit 2015, wordt één lijk in vier verschillende tijden wordt gevonden, in 1890, 1941, 2023 en in 2053. Dat dit natuurlijk niet ‘kan’ en dus betekent dat er vreemde dingen aan de hand zijn, ontdekken de vier verschillende politierechercheurs die de zaak onderzoeken allemaal op hun eigen manier tot het allemaal samenkomt. Perfect is de serie niet, maar heerlijk ambitieus en lekker vreemd dan weer wel. Ik ben me kostelijk aan het vermaken. (Nu op Netflix)
The Forest of the Missing - Nog een crimedrama, al gaat het in deze Franse serie niet om één lijk, maar wel twaalf. Er wordt namelijk een massagraf ontdekt in het Zwarte Woud in Duitsland, en een Franse rechter met geheugenverlies blijkt hier al snel meer van te weten. Maar wat? Zoals ik al schreef in mijn stukje voor VPRO Cinema, is het allemaal niet super geloofwaardig, maar het is wel spannend genoeg om te blijven boeien. Daarbij is het ook zo’n serie die er eens niet uitziet als een (Amerikaanse) Netflix-serie, wat ook prettig is. (Vanaf 21 oktober op NPO Plus en NPO 3)
The Enfield Poltergeist - In de jaren ’70 was Engeland in de ban van de onverklaarbare en bovennatuurlijke dingen die plaatsvinden in een verder doodnormale gezinswoning in de Londense wijk Enfield. Werd het gezin dat er woonde geterroriseerd door een klopgeest, of was er een ‘normalere’ verklaring? Deze vierdelige documentaire van AppleTV+ probeert deze vraag te beantwoorden. Opmerkelijk genoeg gebruikt de docuserie de honderden uren bandopname die een paranormaalonderzoeker in het huis maakte in die tijd en combineert het deze geluidsopnames met beelden van acteurs die eigenlijk alles playbacken in een vrijwel exacte replica van het huis. Genre-bending noemen de makers het zelf. Ik weet in ieder geval dat het resultaat een beetje vreemd is, maar vanwege de echte geluidsopname van iets dat toch echt klinkt als een klopgeest, is het ook weer best een beetje eng. Leuk voor Halloween dus! (Vanaf 27 oktober op Apple TV+)
Series die ik zelf ga proberen:
The Resort - Het is me nog altijd compleet onduidelijk op welk platform we hier in Nederland series van de Amerikaanse streamer Peacock kunnen verwachten. Zo stond The Resort onlangs opeens op Prime Video. Een leuke verrassing, denk ik, want ik had al best aardige dingen over deze titel gehoord. Hoofdrollen zijn voor Cristin Milioti (How I Met Your Mother) en William Jackson Harper (The Good Place), wat alleen al een reden is om te kijken. Ze spelen een echtpaar dat op vakantie is in een duur resort in Mexico en daar verwikkeld raakt in een misdaad die jaren eerder is gepleegd. De recensies uit Amerika zijn overwegend positief dus ik ben benieuwd. (Nu op Prime Video)
The Flat Share - Ik liet me laatst in een aflevering van Skip Intro ontvallen dat er vrijwel geen romcom-series zijn, en moest daar direct op terugkomen toen iemand me attendeerde op het heerlijke Starstruck (nu op HBO Max). En ook The Flat Share, dat al eerder op de BBC is uitgezonden, wordt omschreven als een ouderwetse romcom, dus ik was duidelijk gewoon niet aan het opletten. Ik ben wel benieuwd of deze serie, over twee mensen die een appartement delen en gevoelens voor elkaar krijgen, echt leuk is. De recensies uit de UK zijn wisselend en de recensent van The Guardian omschreef haar gevoelens als volgt: ‘I should hate it, and I sort of do, and yet I also don’t, which I appreciate is confusing when it comes to a review. In truth, I can’t stop watching it.’ Of dat een aanrader is of niet, mag je zelf besluiten. (Nu op NPO Plus en vanaf 31 oktober NPO 3)
Serienieuws:
Volgens entertainmentsite Variety gaat Netflix een serie maken over John F. Kennedy, gebaseerd op het boek JFK: Coming Of Age In The American Century, 1917-1956 van Fredrik Logevall en geschreven door Eric Roth die eerder Forrest Gump en meerdere andere klassiekers schreef en ook heeft meegewerkt aan Killers of the Flower Moon. Volgens Variety hoopt Netflix hiermee een Amerikaanse variant van The Crown te maken. Klinkt best veelbelovend, toch?
Over The Crown gesproken, het eerste deel van het laatste seizoen verschijnt volgende maand al op Netflix. Ik was ondanks mijn liefde voor deze serie (Brits, historisch, royals = allemaal leuk) minder enthousiast over het vorige deel. En ik was oprecht een beetje teleurgesteld toen ik me herinnerde wie nu Charles speelt:
Ik werd erg enthousiast van de trailer van de nieuwe Nathan Fielder-serie The Curse. Na zijn succes met het absurde en behoorlijk briljante The Rehearsal komt hij nu met een echte dramaserie over een echtpaar, gespeeld door Fielder en Oscarwinnaar Emma Stone, dat een realityserie heeft waarin ze huizen flippen, tot een klein meisje een vloek over ze uitspreekt. De serie komt volgende maand in Amerika op de streamer Paramount+ with Showtime (wat een naam…), dus het is afwachten waar en wanneer ie bij ons komt.
Tot slot…
…nog even over het grootste minpuntje aan de serie Bodies:
Samenwerken?
Ben je op zoek naar iemand die kan schrijven of praten over tv-series en Hollywood? Of wil je adverteren in deze nieuwsbrief? Neem vooral contact met me op!
Deel en stuur door!
Deel I Like To Watch vooral met mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem. Eindredactie door Anemoon Utens.
Kleine rectificatie, The Flatshare (dus zonder spatie) staat sinds vandaag al op NPO Plus :) https://www.npostart.nl/the-flatshare/POW_05728661
Groetjes!
Maar is het vechten tegen AI niet een achterhoede gevecht? Het is namelijk niet heel anders dan AI die voor het schrijven van code gebruikt wordt. Gaan developers dan staken omdat AI hun werk overneemt? Persoonlijk denk ik dat je vooral moet gaan nadenken over hoe je in de toekomst je geld moet verdienen. Vooralsnog kunnen mensen dingen die AI niet kan, alleen zal de groep mensen die hiermee zijn brood kan verdienen kleiner worden.