Dit zijn de 10 beste series van 2023
Volgens I Like To Watch dan. Met the usual suspects maar ook een paar verrassingen.
Beste lezer,
Dit is alweer de laatste I Like To Watch van het jaar. En, zoals inmiddels de traditie is, deel ik in deze editie welke series wat mij betreft de allerbeste waren van de afgelopen twaalf maanden. Waar ik eerdere jaren redelijk makkelijk wist wat mij persoonlijk het meest had geraakt, en dat waren toevallig ook vaak precies tien series, had ik dit keer meer moeite met het samenstellen van mijn lijstje. Er bleken namelijk verdomd veel titels waarvan ik op het moment enorm had genoten, opeens buiten de top 10 te vallen. En ik moet eerlijk bekennen, ik had er een beetje buikpijn van.
Geen echte buikpijn natuurlijk, dat heb ik van heel veel andere dingen in deze wereld, niet van zoiets heerlijk frivools als een lijstje vol geweldige series samenstellen aan het einde van het jaar. Maar toch voelde het wel alsof ik wat persoonlijke vrienden keihard moest afwijzen. Zo van: Je was leuk, maar net niet leuk genoeg voor deze lijst. (Ze staan uiteraard allemaal onderaan bij de speciale vermeldingen, dat fijne trucje waarmee wij lijstjesmakers ieder jaar toch alles noemen wat we willen noemen...)
Ik kan dus niet anders dan concluderen dat 2023 een prima seriejaar was. Al voelt het ook alsof heel veel goede dingen dit jaar eindigden (twee series uit m’n top 3 zelfs…), zoals ik de vorige keer al schreef. Tel hier de twee stakingen die Hollywood maanden hebben stilgelegd en het feit dat de streamers en studio’s de broekriem flink hebben aangetrokken bij op, en ik vrees dat 2024 lang niet zo uitbundig gaat worden. Al staan er voor die eerste periode wel direct een aantal fijne titels gepland, waaronder series met Jodie Foster, Emma Stone en Kate Winslet - om maar wat Oscarwinnaars te noemen.
Maar voor het zover is, eerst nog even terugkijken naar 2023. En naar de 10 beste series van het jaar, volgens Anke Meijer. Een lijst waar uiteraard the usual suspects op staan maar ook, zo vermoed ik, een paar verrassingen. Komen ze, van 10 tot 1:
Wrestlers (Netflix)
2023 was wat mij betreft een geweldig jaar voor de docuserie, vandaar dat ik er ook een op deze lijst wilde zetten. Ik heb enorm getwijfeld tussen Wrestlers en het tweede seizoen van 100 Foot Wave (HBO Max) en weet nog steeds niet of ik de juiste keus heb gemaakt aangezien beide series gaan over bijzondere mensen waar je als kijker heel snel heel veel om geeft, die stuk voor stuk een behoorlijk gevaarlijke en haast bevreemdende extreme passie hebben. Beide docu’s zorgden ervoor dat ik zenuwachtig op de bank zat, omdat ik oprecht bang was dat het verkeerd zou aflopen met de hoofdpersonen - wat absurd is want bij 100 Foot Wave zie je diezelfde hoofdpersonen vertellen terwijl ze terugkijken op de benauwde momenten en bij Wrestlers wéét je dat ieder gevecht nep is. En toch. Samengeknepen billen. Zo geïnvesteerd was ik. Het teken van een steengoede docuserie dus. (Wrestlers bedoel ik dan, maar ook 100 Foot Wave…)
Fellow Travelers (SkyShowtime)
Dit moet het mooiste en meest meeslepende liefdesverhaal zijn dat ik dit jaar op het kleine scherm heb gezien (er waren niet zo heel veel liefdesdrama’s, bedenk ik me nu). En ook al is het geen perfecte serie, is dat al reden genoeg voor een plek in de top 10. Vooral Matt Bomer was uitzonderlijk als Hawk. Niet alleen omdat hij die Don Draper-gleufhoed zo goed draagt, ik geloofde hem ook in zijn te grote, oncharmante jaren ‘80 maatpakken. Een mooi, prachtig gemaakt liefdesverhaal dat ook nog eens een aantal tv-grenzen wist te verleggen.
Blackwater (NPO Plus)
Ondanks dat deze vierdelige Zweedse serie draait om een behoorlijk gruwelijke dubbele moord, was het vooral de sfeer van Blackwater die me zo aansprak. Iedere scène ademde onheil en toch vond ik het fijn om keer op keer naar die wereld terug te keren. Vreemd hoe dat kan werken. De warme kleuren van de midzomernacht in de jaren ‘70, de ongerepte natuur van het Zuiden van Zweden, de muziek (die me weer een beetje deed denken aan The Last of Us, had nog iemand dat?). Vanwege de stakingen was er voor mij dit jaar sowieso wat meer ruimte om naar niet Engelstalige series te kijken, maar deze stak daar wat mij betreft met kop en schouders bovenuit.
Jury Duty (Prime Video)
Dit was een van de meest originele dingen die ik dit jaar zag. Jury Duty had zo ontzettend makkelijk een vervelende serie kunnen worden waarin de nietsvermoedende hoofdpersoon Ronald, de enige niet-acteur die plaatsnam in de jury bij een speciaal voor het programma volledig gefakete rechtszaak, keihard voor gek gezet zou worden. In plaats daarvan was het een prachtig sociaal experiment dat ook nog eens een oprecht aardig mens in de schijnwerpers zette. Ronald is een held. En James Marsden de kers op de taart.
Mrs. Davis (HBO Max)
Zonder twijfel de wildste serie van 2023. Het verhaal van Damon Lindelof en Tara Hernadez, over een non die de heilige graal wil vernietigen in opdracht van een alomaanwezige AI, nam wendingen die ik geen enkele keer zag aankomen. Het was een geweldige rit van een serie die me zoveel kijkplezier gaf, uiteraard ook dankzij de altijd goede Betty Gilpin in de hoofdrol. Het is te hopen dat we in de toekomst meer van dit soort originele, niet direct commerciële dingen krijgen.
The Last of Us (HBO Max)
Het grappige is dat ik deze serie niet eens op deze hoge plek heb gezet omdat aflevering 3, die met Bill en Frank, een van de beste afleveringen van het jaar is. Ik vond The Last of Us gewoon oprecht een hele toffe serie. Mooi gemaakt, goed geacteerd - hoofdrolspelers Pedro Pascal en Bella Ramsay waren geweldig maar ook iedere gastacteur die voorbij kwam was sterk -, echt spannend en vooral heerlijk om wekelijks te kijken (en te recappen). Wat mij betreft was deze schimmelzombieserie, die ik om deze reden vooraf NIET op m’n bingokaart voor 2023 had staan, een van de leukste televisie-evenementen van het jaar.
Slow Horses, S3 (Apple TV+)
Ik heb serieus overwogen om deze titel helemaal bovenaan deze lijst te zetten. Zo ontzettend goed, perfect eigenlijk, vond ik dit derde seizoen van de Britse spionnenserie. Ik hoop echt dat Gary Oldman nog heel veel seizoenen wil doorgaan en dat we ieder jaar een (of twee) keer mogen terugkeren naar Slough House en onze lieftallige schlemielen van MI5. Zeker wanneer de seizoenen steeds beter blijven worden.
Reservation Dogs, S3 (Disney+)
Spoiler voor de XXL-aflevering van Skip Intro deze week, maar mijn oude co-host Alex Mazereeuw heeft Reservation Dogs op één gezet in zijn jaarlijst. En toen hij dat tijdens de opnames vertelde, was ik even jaloers. Had ik dat ook moeten doen? Ik ben er nog steeds niet uit. De top 4 van dit jaar is wat mij betreft compleet fluïde. Wat ik wel weet is dat Rez Dogs wat mij betreft een van de allerbeste afleveringen van het jaar heeft geleverd met Elora’s Dad. Ik ga de tieners uit Oklahoma ontzettend missen en hoop dat Sterlin Harjo heel snel met iets nieuws komt dat net zo origineel, warm, grappig en echt is als dit.
The Bear, S2 (Disney+)
Ook een serie die op 1 had gekund, al heb ik wel een goede reden - vind ik zelf - waarom The Bear daar net niet staat. Aflevering zes, die met al die bekende gastacteurs, viel wat mij betreft namelijk wat uit de toon bij de ingetogen maar oh zo impactvolle andere afleveringen. Het haalde voor m’n gevoel dat vreselijk sterke seizoen daarmee iets omlaag. En dat zegt eigenlijk genoeg over hoe goed deze show is. Want vijf was natuurlijk een aflevering televisie van hoogwaardige klasse. Maar niet zo goed als Forks, de prachtige, inspirerende, ‘ik wil nu ook Taylor Swift in de auto zingen’-aflevering over Richie. Wat. Een. Heerlijke. Serie.
Succession, S4 (HBO Max)
Was er een andere nummer één mogelijk? Ja, en nee. Zowel Reservation Dogs als The Bear hadden afleveringen die ik stiekem nóg beter vond dan aflevering 3 van Succession (jeweetwel, DIE aflevering). En toch kon alleen Succession uiteindelijk echt op één staan. Want dit laatste seizoen over de verschrikkelijke Roys zakte op geen enkel moment in. Iedere aflevering was ijzersterk en indrukwekkend. En er zijn zoveel momenten, beelden eigenlijk, die ik voor altijd met me mee zal nemen. Wat een geweldig einde van een geweldige serie. En wat ontzettend balen dat we ze nooit meer terug gaan zien, die vreselijke mensen…
En dan zoals beloofd de eervolle vermeldingen. Een lijst die langer is dan de top 10. De titels die er net buiten vielen maar ik wel erg goed of erg leuk vond zijn: Somebody, Somewhere, Fleishman is in Trouble, 100 Foot Wave, Starstruck, Colin From Accounts, How to With John Wilson, Full Circle, Rain Dogs, Perry Mason, Cunk on Earth, Wolf, Barry, The English, Shrinking en Happy Valley.
Dat was wat mij betreft het seriejaar van 2023. Als ik iets heb gemist, voel je vrij om me dit in de comments te laten weten. Al hoor ik liever hoeveel jullie hebben genoten van al het moois dat we mochten kijken dit jaar.
Ik neem even een paar weken vrij maar jullie zien deze nieuwsbrief vanzelf weer verschijnen in het nieuwe jaar. Tot dan hieronder alvast een paar serietips voor de komende weken.
Hele fijne dagen en dat 2024 maar een geweldig (serie)jaar mag worden!
Anke
ps. Mocht je deze nieuwsbrief nou regelmatig openen en met plezier lezen, dan kun je overwegen via deze weg een financiële bijdrage te doen zodat ik in het nieuwe jaar nog meer tijd aan I Like To Watch kan besteden. Geen geld over, of gewoon geen zin? No worries! Ik ben oprecht erg dankbaar dat jullie met zoveel meelezen.
Deze week in Skip Intro
Keerde mijn oude co-host Alex weer even terug om samen met mij en Thijs terug te kijken op het fijne seriejaar. Het werd de langste aflevering OOIT. Luister hier:
Serietips:
The Curse - Het is je wellicht niet ontgaan dat Nathan Fielder, de man die ons vorig jaar het wilde The Rehearsal bracht, terug is met een nieuwe show. Een dramaserie ditmaal die hij met Benny Safdie (Uncut Gems) maakte en waarin hij samen met Emma Stone de hoofdrol speelt. The Curse gaat over een getrouwd stel dat samen een reality serie maakt waarin ze huizen opknappen en weer verkopen. Ze zijn het soort mensen dat denkt heel veel goeds te doen voor hun gemeenschap, maar eigenlijk vooral zichzelf helpt. Dat laatste lukt aardig, tot een klein meisje een vloek over ze uitspreekt. De serie loopt momenteel in Amerika, en krijgt daar goede reacties - al lijkt iedereen ook een beetje nerveus over waar het uiteindelijk heengaat (het blijft Nathan Fielder). Ik heb de eerste twee afleveringen al kunnen zien en vond ze wild (zet je maar alvast schrap voor een onverwacht en vreselijk onthullend camerashot…), maar ook erg goed. Niet in de minste plaats omdat Emma Stone er helemaal voor gaat, en Fielder een betere acteur blijkt dan je denkt. (Op 5 januari verschijnen afleveringen 1 tot 5, aflevering 6 tot 10 volgen 16 februari op SkyShowtime)
Series die ik zelf ga proberen:
Fool Me Once - Het zou zomaar de perfecte katerbinge kunnen zijn voor nieuwjaarsdag. De Britse Netflix-serie Fool Me Once, gebaseerd op een boek van Harlen Coben, gaat over een vrouw wiens echtgenoot bruut wordt vermoord tijdens een overval. Althans, dat denkt ze. Tot ze hem opeens levend en wel ziet op haar nanny-cam waarna ze - uiteraard - geen idee meer heeft wat de waarheid is. Het is Netflix dus het kan zomaar heerlijk zijn, of flink meh. Kijken dan maar! (Vanaf 1 januari op Netflix)
The Brothers Sun - Deze Netflix-titel is vooral interessant omdat Oscarwinnaar Michelle Yeoh erin speelt en omdat Brad Falchuk (Glee) ‘m maakt. Yeoh speelt de matriarch van een Taiwanese crimefamilie en de moeder van twee totaal verschillende zoons. Een is een gladde gangster, de andere een onhandige tiener die op een Amerikaanse high school zit, tot hij ontdekt wat zijn familie doet. De trailer geeft me niet echt een goed beeld. Het kan flauw zijn of heel leuk. We zien in januari wel of het bovenaan de Netflix top 10 komt. (Vanaf 4 januari op Netflix)
Serienieuws:
Het kan niet anders, of het aantal streamers gaat binnenkort afnemen. Er blijven maar geruchten rondgaan over partijen die misschien samengevoegd zullen worden. Het laatste nieuws gaat over Warner Bros. Discovery (dat HBO Max heeft) en Paramount (van Paramount+, wat bij ons in SkyShowtime zit). Krijgen we dan straks ParaMax? Ik ben heel benieuwd hoe het veld er over een jaar uitziet.
Brad Ingelsby die ons eerder Mare of Easttown bracht, werkt aan een nieuwe serie voor HBO over FBI-agenten die proberen een aantal overvallen op ‘drug-houses’ te stoppen. De cast begint steeds meer vorm te krijgen, en naast Mark Ruffalo zijn nu ook House of the Dragon-acteur Fabien Frankel en Conversations With Friends’ Alison Oliver toegevoegd.
En ook Mare zelf, Kate Winslet, keert natuurlijk terug bij HBO en wel met de serie The Regime waarover ik eerder al vertelde. Deze week werd bekend dat de serie al begin maart van start gaat, en daarmee dat felbegeerde zondagavond-tijdslot van True Detective: Night Country zal overnemen. (Bij ons komen de nieuwe afleveringen dan dus op maandag.) Er is ook een trailer.
En nog een trailer van een serie met een bekende actrice. Op 26 januari begint bij Prime Video de miniserie Expats, over een groep expat vrouwen in Hong Kong geregisseerd door Lulu Wang. Een van de hoofdrollen is voor Nicole Kidman.
Tot slot…
… nog even over de enige echte ‘beste serie van 2023’:
Samenwerken?
Ben je op zoek naar iemand die kan schrijven of praten over tv-series en Hollywood? Of wil je adverteren in deze nieuwsbrief? Neem vooral contact met me op!
Deel en stuur door!
Deel I Like To Watch vooral met mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem. Eindredactie door Anemoon Utens.