De schijnwerper van Netflix is fel
Sex and the City staat op de streamer, en opeens heeft iedereen het over de serie
Beste lezer,
Een week geleden had niemand het nog over Sex and the City. Maar sinds maandag staat de HBO-original uit 1998 op Netflix en opeens vraagt iedereen zich af of de avonturen van Carrie en co. eigenlijk wel ‘goed’ oud zijn geworden. En dan vooral hoe de nieuwe generatie tv-kijkers de inmiddels klassieke hitserie zal beleven.
‘Kan Gen Z Sex and the City eigenlijk wel aan?’ vraagt Vanity Fair zich bijvoorbeeld af. Iets waar de NY Post al antwoord op heeft, want die krant kopt: ‘Sex and the City is back - and Gen Z isn’t going to be able to handle it’. Dinner Party, de nieuwsbrief van NYMag besloot grondiger te werk te gaan en de serie voor te leggen aan een Gen Z’er (eentje maar, haha). En die kwam met een aantal opvallende en terechte observaties:
Is Sex and the City ‘goed’ oud geworden? Nee, waarschijnlijk niet. De serie eindigde twintig jaar geleden en in die tijd zijn we (gelukkig) heel anders naar heel veel dingen gaan kijken. Maar daar gaat deze nieuwsbrief niet over. Wat ik namelijk vooral opvallend vind aan al deze artikelen, is dat het überhaupt een vraag is waar mensen opeens mee bezig zijn. Het is immers niet zo dat SATC tot het deze week op Netflix kwam, nergens te kijken was. Alle seizoenen stonden gewoon op HBO Max. (En aan de boze reacties van Gen Z’ers op social media te zien, zijn ze beledigd dat de mensen in de media denken dat de huidige twintigers hun klassiekers niet kennen.)
Noem het de kracht van de Netflix-schijnwerper. Toen Friends zo’n tien jaar geleden in Amerika op de streamer verscheen, voelde het ook alsof een nieuwe generatie kijkers de sitcom dankzij het platform ontdekte (en direct wat opmerkingen had…). En vorige zomer zag de redelijk standaard netwerkserie Suits een immense opleving toen het op Netflix kwam en vervolgens maandenlang in de kijk-top 10 stond. Suits krijgt binnenkort een spin-off (en een rewatch podcast). Allemaal dankzij Netflix. Natuurlijk zijn er ook heel veel titels die niets aan de ‘Netflix-boost’ hebben en juist wegvallen in die enorme bibliotheek (zoals bijvoorbeeld de comedy Girls5Eva van Tina Fey waar heel veel mensen erg enthousiast over zijn maar dat ondanks een recent nieuw seizoen, exclusief voor Netflix, niet echt een groot publiek lijkt te kunnen bereiken). Maar feit blijft: als de Netflix-schijnwerper op je schijnt, is het licht fel.
Het bereik van Netflix is namelijk echt enorm. Geen enkele andere streamingdienst komt ook maar in de buurt. Zelfs al krijgen de titels in de bibliotheek van Apple TV+ hogere cijfers van de kritische kijkers, de ‘gemakzuchtigere kijkers’ gaan aan het einde van de dag naar Netflix en klikken aan wat het algoritme ze voorschotelt. Al moet ik eerlijk zeggen, ook ik - een behoorlijk kritische kijker - kom de laatste tijd weer met meer plezier op het platform. Zeker omdat de dienst voor mijn gevoel niet meer alleen de wat on-avontuurlijke ‘gourmet cheeseburgers’ aanbiedt waar het een tijdje terug nog van overliep (zie ook de serietips hieronder).
SATC is natuurlijk niet de eerste HBO-serie die nu op Netflix te zien is. Warner Bros. Discovery heeft inmiddels al een flink aantal van z’n meest iconische HBO-series aan de concurrent uitgeleend. Dit omdat het bedrijf er geld voor terugkrijgt, uiteraard. Maar ook omdat de series dankzij de Netflix-schijnwerper weer nieuwe abonnees naar de eigen dienst kunnen trekken. Alle seizoen van Sex and the City staan misschien sinds deze week op Netflix, maar voor de recente reboot moet je nog steeds naar HBO Max gaan. En wie de komende tijd het eerste seizoen van HBO Max-serie Hacks op Netflix ontdekt (ook sinds 1 april daar te streamen), is misschien over een maandje bereid om geld te betalen voor HBO Max wanneer daar het nieuwe, derde seizoen van start gaat. (Iets dat niet meer dan terecht zou zijn, want Hacks is geweldig.)
Ik zei het al eerder: Netflix heeft de streamingoorlog gewonnen. Het is de grootste, stabielste en invloedrijkste streamer. Punt. Het is nu vooral de vraag welke andere streaming-services, naast Netflix, overeind kunnen blijven staan. Al kan ik me ergens ook voorstellen dat we in de toekomst op een punt belanden waarop Netflix alleen overblijft. Dat de streamer de enige plek is waar we straks, eventueel tegen betaling of met reclame, alles kunnen kijken. Ook sport en nieuws. Een beetje zoals televisie vroeger was, maar dan on demand. Tenzij er voor die tijd nog een andere, nieuwe speler de markt komt verstoren en onze manier van tv kijken op z’n kop zet natuurlijk.
Tot het zover is, tip ik hieronder weer een flink aantal nieuwe series die gewoon op de vertrouwde uiteenlopende diensten staan. Waaronder twee hele goeie, op Netflix.
Veel kijkplezier!
Anke
Deze week in Skip Intro
Groot nieuws want Thijs en ik hebben een nieuwe co-host. Omdat haar optredens in eerdere afleveringen zo in de smaak vielen, hebben we Danielle Kliwon van gastacteur gepromoveerd tot vast lid van de Skip Intro-cast. Wat betekent dat ze er vanaf nu iedere week bij is. Hoera! En ze keek meteen alle series die we bespraken:
Mocht je trouwens benieuwd zijn wat ik van 3 Body Problem vind, de Netflix-serie die ik in de laatste nieuwsbrief vanwege het review-embargo nog niet kon bespreken, luister dan naar de aflevering van vorige week. Kleine spoiler: ik heb wat opmerkingen…
Serietips:
Ripley - In de derde aflevering van de nieuwe Netflix-serie Ripley is hoofdrolspeler Andrew Scott bijna twintig minuten lang de enige acteur, het enige levende wezen zelfs, dat in beeld te zien is. Het zijn de meest zenuwslopendste twintig minuten die ik dit jaar in een tv-serie voorbij zag komen. Na die aflevering besloot ik dan ook dat Ripley (nu al) een hoogtepunt van dit seriejaar is. Het verhaal uit de boeken van Patricia Highsmith over Tom Ripley, de oplichter die zich het leven van de in Italië wonende Amerikaanse Dickie binnen wurmt, is uiteraard al eerder verteld in de inmiddels klassieke film The Talented Mr. Ripley. Maar deze achtdelige serie van en door Steven Zaillian tilt het wederom naar een hoger plan. Scott is werkelijk een perfecte Tom Ripley - hij is onaangenaam, berekenend en charmant tegelijkertijd. Een man die door iedereen die hem ontmoet direct wordt gewantrouwd, al weet niemand precies waarom. Ook als kijker voel je zowel afkeer als fascinatie, en blijf je vooral gebiologeerd naar hem kijken. Zaillian vertelt het bekende verhaal daarnaast meesterlijk. Vaak zo dreigend en spannend dat ik tijdens het kijken een kleine knoop in m’n maag voelde, en zelfs een aantal keer schrok alsof het een regelrechte thriller is. Al kent de serie ook verrassend grappige momenten. Komt nog eens bij dat bijna ieder camerashot, alles in zwart wit, zo oogstrelend is dat ik meerdere frames zo aan de muur zou hangen. Een meesterwerk dus. En dat gewoon op Netflix. (Nu op Netflix)
Sugar - Soms zijn er series waarvan je gewoon niet weet wat je er van vindt. Ik begon vorige week aan de nieuwe serie Sugar, waarin Colin Farrell een zeer stylish privédetective in Los Angeles speelt, en kon niet stoppen met kijken. Vooral omdat ik bleef schommelen tussen twee wild uiteenlopende oordelen, namelijk: ‘dit is geweldig’ en ‘oei, dit is slecht’. Ik kan je eigenlijk dus alleen maar zeggen dat ik me uiteindelijk enorm heb vermaakt. Farrell is meestal heel goed (en soms tenenkrommend cheesy), net als de rest van de cast. En het verhaal is onderhoudend (en, eh, wild?!). Dat de serie daarnaast speelt met de manier waarop het verhaal in beeld gebracht wordt, maakt het wat mij betreft ook interessanter dan menig andere serie die momenteel uit is. Maar of het goed is? Ik heb geen idee. (Vanaf 5 april wekelijks op Apple TV+)
Ronja de roversdochter - Ik heb heel veel goede kinderherinneringen aan Ronja de roversdochter, zowel het boek als de film (die ik ook bij de HEMA huurde, zo oud ben ik!). Ik keek dan ook uit naar en was tegelijkertijd wat huiverig voor de nieuwe Netflix-serie over de avontuurlijke dochter van een struikrover uit het verhaal van Astrid Lindgren. Maar ik had me geen zorgen hoeven maken. De eerste zes afleveringen die vorige week uitkwamen, vertelden het verhaal precies zoals ik het me kon herinneren. En dan nog net een tandje spannender. Ik sprak voor NRC met de makers en die vertelden me dat ik de serie prima met mijn achtjarige zou kunnen kijken. Iets waar ik aan twijfelde omdat ik met name de nieuwe vogelheksen oprecht eng vond. Netflix vond blijkbaar hetzelfde, want de serie heeft een kijkadvies vanaf 12 jaar gekregen. Al denk ik dat ik het toch eerder ga proberen met mijn oudste. Want Ronja de roversdochter is een heerlijke vertelling van een tijdloos, superspannend en avontuurlijk verhaal. (Nu op Netflix)
Series die ik zelf ga proberen:
A Gentleman in Moscow - Een serie waar ik erg benieuwd naar ben, alleen al omdat ik laatst in een interview hoorde dat de opvallende snor die Ewan McGregor draagt in de show helemaal natuurlijk is. Het verhaal, gebaseerd op het gelijknamige boek van Amor Towles, speelt net na de Russische Revolutie en gaat over een graaf die zijn titel en bezittingen kwijtraakt en onder huisarrest wordt geplaatst in een luxueus hotel in Moskou. (Vanaf 18 april op SkyShowtime)
The Sympathizer - Ik heb al wat gezien van deze HBO Original maar mag er uiteraard vanwege het embargo nog niks over zeggen. Behalve dan dat het gebaseerd is op het boek van Viet Thanh Nguyen dat de Pulitzer Prize won. Het verhaal gaat over een man die tijdens de Vietnamoorlog als spion voor het noorden is geïnfiltreerd in het leger van het zuiden. Na de val van Saigon, reist hij mee met de in allerijl gevluchte legerleiding naar Los Angeles waar hij opnieuw als spion aan het werk gaat, terwijl hij tegelijkertijd meewerkt aan een film over de Vietnamoorlog. Ook opmerkelijk aan deze serie is dat Robert Downey Jr. vier verschillende rollen heeft. (Vanaf 15 april bij HBO Max)
Fallout - The end of the world is not what it used to be, aldus de trailer van de nieuwe Prime Video-serie Fallout over de wereld na de apocalyps. Ik weet nog dat ik hier een teasertrailer van keek aan het begin van het jaar toen we in Skip Intro vooruitkeken naar het seriejaar en dat ik geen idee had waar ik naar keek (ik ken de game waarop het gebaseerd is namelijk niet). Dat heb ik bij het bekijken van de volledige trailer eigenlijk nog steeds, maar op een of andere manier heb ik wel goede hoop dat het een leuke serie gaat zijn. (Vanaf 11 april op Prime Video)
Hoogtepunten van Series Mania
Jullie hebben wellicht gemerkt dat de nieuwsbrief even een paar weken stillag. Dat kwam omdat ik vorige maand een kleine week in Lillie was voor het Series Mania Festival, een festival dat helemaal draait om tv-series.
Ik was er met een clubje van VPRO Cinema en samen maakten we een aantal hele leuke dingen die je hier terug kunt vinden. Zo sprak ik met de makers van Truelove, een ontzettend goede BBC-serie die we vanaf 28 april bij BBC First kunnen zien (later dit jaar komt de serie bij de NPO). Ook zag ik alvast twee veelbelovende afleveringen van de series Boarders, Herrhausen: The Banker and the Bomb en So Long, Marianne waarvan ik hoop dat ze snel bij ons te zien zijn (lees hier meer over de series).
Serienieuws:
Het beste nieuws dat ik de afgelopen weken las: The Bear is stilletjes vernieuwd voor een vierde seizoen dat ook nog eens direct na het derde seizoen, dat nu in de maak is, wordt opgenomen. Wat betekent dat we niet alleen dit jaar, maar ook volgende jaar naar Chicago kunnen afreizen!
Minder goed nieuws voor fans van HBO-serie Euphoria, want de kans dat er snel - of zelfs ooit - een nieuw seizoen komt, lijkt inmiddels erg klein. Zeker nu het idee dat maker Sam Levinson had voor een derde seizoen waarin Zendaya’s personage Rue een soort privédetective zou zijn, door HBO werd afgeschoten.
Fans van de inmiddels klassieke maar nog steeds briljante serie ER opgelet, Noah Wyle (Dr. John) gaat weer in een ziekenhuisserie spelen die ook nog eens geproduceerd wordt door ER-showrunner John Wells. De serie heeft momenteel als werktitel The Pitt en er zijn vijftien afleveringen besteld door (HBO) Max.
Nog even over…
Series Mania waar conlangers David en Jessie Peterson me leerden hoe ik ‘Winter is coming’ in High Valyrian moet zeggen:
Samenwerken?
Ben je op zoek naar iemand die kan schrijven of praten over tv-series en Hollywood? Of wil je adverteren in deze nieuwsbrief? Neem vooral contact met me op!
Deel en stuur door!
Deel I Like To Watch vooral met mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws. Ben je al abonnee en lees je I Like To Watch met plezier? Overweeg dan om een betaald abonnement te nemen zodat je mij steunt bij het maken van deze nieuwsbrief.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem. Eindredactie door Anemoon Utens.
Onze reden om bij Netflix te blijven? Gabby's Dollhouse. We hebben het een tijdje zonder geprobeerd - we hebben het twee maanden volgehouden. Gabby is voor onze kinderen heel belangrijk 😖😆