Wat als ChatGPT Succession zou schrijven?
Spoiler: It's bad...
Beste lezer,
‘ChatGPT heeft geen jeugdtrauma’s’, aldus een van de protestborden bij de schrijversstaking in Hollywood. Het is niet het enige bord dat ik voorbij zag komen dat de spot met AI dreef. De schrijvers staken immers omdat ze een fatsoenlijk inkomen willen krijgen voor het werk wat ze doen (en waar hun hoogste bazen wel heel veel geld aan verdienen) en om betere werkomstandigheden af te dwingen. Maar ook omdat ze vrezen dat de studio’s en streamers straks besluiten dat een computer ook een oké script kan schrijven en dure schrijvers van vlees en bloed overbodig zijn.
Om te testen of deze vrees (nu al) gegrond is, besloten een aantal media-outlets de proef op de som te nemen. En hoe kan dat beter, dan door de computer te vragen om de beste serie van het moment te schrijven? Dus vroegen zowel Business Insider als The Guardian ChatGPT om een script van Succession te produceren.
The Guardian gaf het AI-programma de specifieke opdracht om een bepaalde scène uit de derde aflevering te schrijven (geen zorgen, ik zal niks spoilen voor iedereen die nog achterloopt). Een scène die een paar weken geleden werd onthaald als een aantal van de beste minuten televisie die ooit zijn gemaakt. Iets dat je van de versie van ChatGPT niet kunt zeggen. Het programma kreeg in grote lijnen uitgelegd wat er in de scène moest gebeuren en maakte er vervolgens iets van dat druipt van de clichés. Of zoals Stuart Heritage van The Guardian het in het artikel omschrijft, Bad Succession.
Neem bijvoorbeeld de manier waarop Kendall Roy reageert op slecht nieuws:
Kendall slams his fist against the wall, the sound reverberating through the room.
Of wat Roman Roy zegt om zijn familieleden op te beuren:
ROMAN (resolute): Let’s go. We need to be there for each other now more than ever.
Business Insider behaalde zowaar mogelijk een nog slechter resultaat toen het ChatGPT vroeg om de laatste scènes van de seriefinale te schrijven. Ook hier heel veel clichés, waaronder het grootste cliché dat er bestaat: een happy end. Nu heb ik geen idee hoe Jesse Armstrong en zijn schrijvers de serie over anderhalve week (slik..) gaan afsluiten, maar ik weet vrijwel zeker dat een gelukkig einde er niet in zit voor de Roys.
Dat ChatGPT het niveau van Succession niet eens een beetje nadert, lijkt goed nieuws. Alleen weten we ook dat niet iedere studio of streamer een fantastisch goed geschreven, doorwrocht en intelligent script, een script geschreven door mensen met jeugdtrauma’s, gevoelens die ooit zijn gekwetst of harten die ooit gelijmd moesten worden, belangrijker vindt dan geld verdienen. Er bestaan genoeg series die waarschijnlijk best aardig door ChatGPT zijn na te maken. Shows waarbij de personages niet heel veel diepgang hebben, en toch al in clichés praten. Die iedere aflevering een vast script doorlopen. Het soort serie waar een Netflix er aardig wat van heeft. Maar dat zijn meestal niet de series die ons verrassen of de adem benemen. Waarover we uren napraten, waarvan we talloze memes delen en die we keer op keer opnieuw kijken.
Dit maakt dat deze schrijversstaking belangrijker is dan al die eerdere keren dat de pennen in Hollywood zijn neergelegd. Het gaat niet alleen om de toekomst van het vak, of het schandalige feit dat er in Hollywood werkende schrijvers zijn die zo weinig verdienen dat ze voedselbonnen moeten gebruiken en honden uitlaten als bijbaantje. Het gaat om de toekomst van onze series. Want als er geen duidelijke afspraken worden gemaakt over AI en het gebruik ervan, hebben we straks alleen maar slappe aftreksels of kopieën van eerdere hits - een beetje zoals de grootste bioscoopfilms van de afgelopen jaren, alleen dan niet eens met een soort van zorg geschreven. Verhalen waarvan je vooraf al weet hoe ze aflopen, omdat ze eerdere scripts volgen. En dan niet eens met echte acteurs, maar met een door de computer gemaakte kopie van de eerder al digitaal ingescande acteurs (de acterende tak van Hollywood is ook niet blij, daarover bij het serienieuws hieronder meer). Dus geen magistrale Sarah Snook en Matthew MacFadyen en scènes op een balkon in Succession die me een week na kijken nog steeds verdrietig maken…
Mocht het echt zo ver komen, dan mag ChatGPT deze nieuwsbrief overnemen. Maar tot die tijd tip ik hieronder weer een aantal series die verrassend, herkenbaar en vooral heel menselijk zijn.
Veel kijkplezier!
Anke
Luister ook naar Skip Intro!
Waarin we deze week stil staan bij Yellowjackets. Is de serie - over een neergestort vliegtuig in de Canadese wildernis - inderdaad de moderne Lost, of is het toch nét even anders? En slaagt de serie erin om het momentum vast te houden (in tegenstelling tot bijvoorbeeld Ted Lasso)?
En luister natuurlijk onze wekelijkse recaps van Succession op Patreon.
Serietips
Maternal - Ik heb de zes afleveringen van Maternal er in rap tempo doorheen gejast en vond het - naast dus redelijk verslavend - ook best heel goed. De Britse ziekenhuisserie gaat over drie artsen die na hun zwangerschapsverlof weer aan het werk gaan en tegen al die dingen aanlopen die het zo moeilijk maken om kleine kinderen te combineren met ambitie en een carrière. In de eerste aflevering staat een van de vrouwen te gillen voor haar huis in Londen om haar treuzelende dochter eindelijk uit huis en in de auto naar school te krijgen - ik voelde me gezien. Herkenbaar dus, al hoef ik gelukkig nooit beslissingen over leven en dood te maken na een gebroken nacht. Deze drie vrouwen wel. En dat maakt de serie ook nog eens op momenten behoorlijk aangrijpend. Dat dit ook speelt in de realiteit van de overbelaste gezondheidszorg in Engeland, en personeel dat nog ernstig kampt met trauma dat ze tijdens de pandemie hebben opgelopen, maakt dat het ook actueel voelt. Al zit er genoeg lucht (en wat soapy elementen) in om vooral te vermaken. (Vanaf 18 mei op NPO plus en NPO Start)
Yellowjackets, S01 én S02 - Ooit was het eerste seizoen van Yellowjackets bij ons te zien op Ziggo. En toen was het opeens weg. Ik kan je oprecht niet vertellen waarom, net als dat ik niet helemaal begrijp waarom HBO Max original Station Eleven niet op HBO Max staat en Peacock original Mrs. Davis juist weer wel, behalve dan dat het iets met Europese rechten te maken heeft en het dus altijd maar afwachten is wat we waar kunnen zien - als we het kunnen zien. Goed nieuws daarom dat Yellowjackets dit weekend weer terugkeert in Nederland, en zelfs met seizoen één en twee. Mocht je het eerste seizoen nog niet hebben gezien, het gaat over de meisjes van een succesvol high school voetbalteam die in 1996 in de wildernis van Canada komen vast te zitten als hun vliegtuig crasht. Het duurt achttien maanden eer ze terugkeren naar de bewoonde wereld, en ze hebben behoorlijk, err, extreme dingen moeten doen om te overleven. Dat laatste is iets waar de inmiddels volwassen vrouwen in 2021 (gespeeld door bekende actrices als Melanie Lynskey, Christina Ricci en Juliette Lewis) nog steeds mee worstelen. Fijn dat deze heerlijk verslavende serie weer terug is. (Vanaf 20 mei op SkyShowtime)
Platonic - Ik wilde deze nieuwsbrief eigenlijk een andere Apple TV+ serie tippen, High Desert met Patricia Arquette, maar na de eerste aflevering besloot ik dat ik er niet enthousiast genoeg over was. Maar omdat de streamer momenteel gemiddeld twee nieuwe series per week lijkt uit te brengen, had ik ook een andere optie: Platonic met Seth Rogen en Rose Byrne. En daarvan waren de eerste twee afleveringen juist weer vreselijk aangenaam. De opzet is redelijk simpel, Rogen en Byrne (die eerder al samen in de film Bad Neighbours te zien waren) zijn twee voormalig beste vrienden die, na jaren geen contact, de draad van hun vriendschap weer oppakken. En dat is met name dankzij de chemie tussen de twee acteurs, erg leuk om naar te kijken. De serie valt weer perfect in de ‘lekkere komedies met een beetje drama en diepgang om je avond mee af te sluiten’-categorie die Apple TV+ inmiddels geperfectioneerd heeft. (24 mei op Apple TV+)
Series die ik zelf ga proberen
The Clearing - Deze eerste Australische Disney+-productie vertelt het waargebeurde verhaal van een geheime sekte in Melbourne die jarenlang werd geleid door een yoga-instructrice. Toen de politie haar landgoed ergens in de bush in 1987 binnenviel, ontdekten de agenten blijkbaar een zestal kinderen in identieke kleding met geblondeerd haar. Ik heb nog niks kunnen kijken, maar alleen door dat detail ben ik al erg benieuwd. (Vanaf 24 mei op Disney+)
Fatal Attraction - Een serie naar de klassieker uit de jaren ‘80 over een affaire die behoorlijk uit de hand liep, met de altijd goede Lizzy Caplan en Joshua Jackson in de hoofdrollen. Dat zijn allemaal factoren die deze serie op papier erg interessant maken. De recensies uit de VS zijn alleen niet heel enthousiast. Hopelijk valt het mee. (Vanaf 22 mei op SkyShowtime)
Serienieuws:
De schrijversstaking is uiteraard nog steeds in volle gang. En dat ziet er stiekem erg gezellig uit, maar gaat natuurlijk om uiterst serieuze zaken. Mocht je nog een keer heel duidelijk uitgelegd willen krijgen wat er allemaal op het spel staat, laat je dan informeren door The Wire’s David Simon.
Zoals ik hierboven al schreef, zijn ook de acteurs in Hollywood niet heel tevreden. Velen van hen lopen regelmatig mee met de protesten van de schrijvers. En sinds deze week is ook een eigen staking iets dichterbij gekomen. De acteursvakbond, SAG-AFTRA, adviseert z’n leden namelijk om een staking goed te keuren in aanloop naar de contractonderhandelingen die binnenkort plaatsvinden. Dit betekent niet dat het ook zo ver komt, maar de acteurs kampen net als de schrijvers met groeiende onzekerheid wat betreft inkomen en de toekomst van ontwikkelingen als AI. Mochten de acteurs ook gaan staken, dan zou dat wel goed nieuws zijn voor de schrijvers. Samen staan ze een stuk sterker.
Herinner je je de meerdere aangekondigde spin-offs van Billions nog (met de weinig originele namen Trillions en Millions)? De series horen bij de nieuwe strategie van zender Showtime om voornamelijk nog te bouwen op oud IP (Intellectual Property). Iets waar ze blijkbaar serieus over zijn want de zender dook onlangs in de televisiegeschiedenis en vond twee oude titels die het gaat afstoffen. Zo is er een Weeds-revival en een Nurse Jackie-sequel aangekondigd. Twee komedies die redelijk populair waren in de jaren ‘00, maar waarover ik nooit iemand heb horen zeggen dat ze weer terug moeten komen. Maar dat gaat dus wel gebeuren. Met de originele hoofdrolspelers, Mary Louise Parker en Edie Falco, al heeft Weeds-acteur Justin Kirk (die me deze week de stuipen op het lijf joeg als presidentskandidaat Jeryd Mencken in Succession) gezegd dat hij twijfelt of er iemand naar een revival gaat kijken.
De BAFTA Television Awards, zeg maar de Britse Emmys, zijn afgelopen weekend uitgereikt en hoewel ze heel veel dingen goed hadden, werd Dahmer – Monster: The Jeffrey Dahmer Story tot beste internationale serie gekroond wat natuurlijk absurd is. De prijzen die jaarlijks worden uitgereikt aan de beste Britse series en acteurs hadden het verder redelijk goed wat mij betreft. Beste dramaserie was namelijk Bad Sisters (Apple TV+) en beste komedie ging naar Derry Girls (Netflix). En Ben Whishaw won beste mannelijke hoofdrol voor zijn rol in This Is Going to Hurt (HBO Max) en beste vrouwelijke hoofdrol ging naar Kate Winslet voor haar aflevering I Am Ruth in de anthologyserie I Am… die wij hier voor zover ik weet nergens kunnen kijken.
Nog even over…
…een eventuele staking van de acteurs én de schrijvers samen:
Deel en stuur door!
Vind je I Like To Watch leuk? Deel ‘m dan vooral met al die mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem. Eindredactie door Anemoon Utens.