Terug naar Westeros met House of the Dragon
De eerste spin-off voelt enorm als Game of Thrones. Maar is dat genoeg?
Beste lezer,
Ik had er eigenlijk niet heel veel zin in, de terugkeer naar Westeros. Mijn liefde voor Game of Thrones heeft een flinke dreun opgelopen tijdens dat laatste seizoen. Daarbij is het geen 2011 meer, en zijn er heel veel andere goede series die ook om mijn aandacht vragen. Series over werelden die ik nog niet ken, die compleet nieuw en origineel zijn, en me - heel belangrijk - nog nooit teleurgesteld hebben. En toch… Toen ik twee weken geleden een mail in mijn inbox zag verschijnen met de boodschap dat de eerste aflevering van de eerste Game of Thrones-spin-off House of the Dragon voor me klaarstond, maakte mijn hart een klein sprongetje.
Want Game of Thrones was ooit zo leuk. Zo vernieuwend en spannend. Een evenement waar je - voor je gevoel - met de hele wereld aan deelnam. Het is waarschijnlijk de laatste serie die ik echt live heb gekeken. Op zondagavond (we woonden tijdens de laatste seizoenen in Amerika) om 21.00 uur. Nog steeds als ik het het HBO-logo zie en het geruis hoor, begint in mijn hoofd het Game of Thrones-openingsnummer te spelen. En ergens willen mijn armen zichzelf dan in de lucht gooien en meedeinen op de maat, zoals mijn man en ik al die zondagavonden op onze IKEA-bank in Brooklyn deden om te vieren dat we weer even naar Westeros mochten.
Ik mag nog niet echt iets zeggen over House of the Dragon (het recensie-embargo loopt morgenochtend pas af), maar ik kan inmiddels wel verklappen dat je niet lang hoeft te wachten op diezelfde, zo herkenbare klanken van componist Ramin Djawadi. In de eerste aflevering komen ze al voorbij. Dat Djawadi ook verantwoordelijk is voor de soundtrack van House of the Dragon, de eerste nieuwe serie die het Game of Thrones-universum zal gaan verrijken, verklapt al wel hoezeer de spin-off voelt als een terugkeer naar de wereld die we kennen. Zelfs de muziek is vertrouwd. Net als de locaties. De draken. En de zilveren haren van de hoofdpersonen.
Hetzelfde als GoT, maar ook heel anders
Showrunner en schrijver Ryan Condal, die persoonlijk door George R.R. Martin is gevraagd om de serie te schrijven, vertelde me vorige week tijdens een interview in Amsterdam (vanaf maandagmiddag op VPRO Cinema) dat de serie ‘hetzelfde, maar heel erg anders’ is dan z’n voorganger. In de eerste aflevering van onze gloednieuwe seriepodcast Skip Intro die vanaf nu te beluisteren is (jaaaa!! lees hieronder meer!), betwijfelen Alex Mazereeuw en ik of dit wel helemaal is gelukt. Want ik heb nu twee afleveringen gezien, en het voelt tot nu toe toch echt of ik een verhaallijn uit het origineel aan het volgen ben. Een nieuwe verhaallijn, dat wel. Met nieuwe personages, nieuwe intriges, vers gekonkel om de troon en vooral heel veel meer draken (mijn hart maakte ook een sprongetje bij de eerste draak), maar nog steeds heel erg ‘Thronesy’.
Voor zover ik heb gelezen, is dit precies wat HBO wilde (een eerdere pilotaflevering voor een andere spin-off heeft het daglicht nooit gezien omdat het niet ‘Thronesy’ genoeg was), wat Condal ook zegt. Maar of dit ook betekent dat House of the Dragon straks diezelfde opwinding teweeg gaat brengen als z’n voorganger deed, en wij weer met onze armen in de lucht meedeinen op de muziek, durf ik na twee afleveringen nog niet te zeggen. Daarbij mag ik het ook nog niet (embargo’s zijn stom…). Maar dat het drakencircus is losgebarsten, vind ik toch leuker dan ik had verwacht.
Vanaf maandag staat House of the Dragon bij ons op HBO Max. Echt geen zin in Westeros? Dan tip ik hieronder uiteraard nog een paar andere titels waar géén draken in voorkomen. Wel monsters trouwens, maar geen draken.
Veel kijkplezier,
Anke
Luister nu naar Skip Intro, onze gloednieuwe seriepodcast!
Ik zei het hier boven al, maar vanaf deze week maken collega Alex Mazereeuw (die van de fijne Saul-recaps) en ik iedere week een nieuwe seriepodcast: Skip Intro. We praten je iedere donderdag uitgebreid bij over het laatste serienieuws en de betere seriereleases. Beluister Skip Intro hier, en natuurlijk op al die andere plekken waar je je podcasts vandaan haalt. Ik hoop dat je luistert! En laat vooral weten wat je vindt.
Serietips:
Bad Sisters - Sharon Horgan, van het geweldige Catastrophe (Prime Video), heeft tegenwoordig een deal bij Apple TV+. En voor deze eerste serie voor de streamer trok ze direct een koekblik aan fijne Ierse (en een paar Engelse) acteurs open, waaronder Anne-Marie Duff en Eve Hewson. Bad Sisters is gebaseerd op een Vlaamse serie en gaat over een vijftal zussen die (waarschijnlijk) iets te maken hebben met de dood van de werkelijk sadistische echtgenoot van een van hen. De serie springt flink in de tijd (een plaag onder televisieseries op het moment), en is soms wat rommelig, maar het geweldige acteerwerk van de vrouwen, de prettige, folksy soundtrack en de droge humoristische oneliners maken het meer dan een fijne kijkervaring. En zoals we inmiddels gewend zijn van Apple, is ook het intro weer een klein kunstwerkje. (Vanaf 19 augustus bij Apple TV+)
We Need to Talk About Cosby - De eerste keer dat ik in New York was en een echte brownstone zag - zo’n huis van donkere bakstenen met een trapje naar de voordeur - noemde ik het enthousiast een ‘Cosby huis’. Zoals heel veel mensen, ben ook ik opgegroeid met Amerikaanse sitcoms en The Cosby Show was absoluut een van de grappigste. Toen ik laatst, voor het eerst in lange tijd, fragmenten uit de serie terugzag in documentaireserie We Need to Talk About Cosby voelde ik dan ook een mengeling aan emoties. Vreugde om dat vertrouwde jaren ‘80 gevoel, en afkeer omdat ik inmiddels weet dat de man die Cliff Huxtable speelde, meer dan zestig vrouwen drogeerde en verkrachtte. In We Need to Talk About Cosby kijkt stand-upcomedian W. Kamau Bell naar die gemengde gevoelens. Want wat moet je toch met de warme herinneringen die je koestert voor iemand die uiteindelijk een monster bleek te zijn? In deze bedachtzame, diepgravende en emotionele documentairereeks van vier afleveringen onderzoekt Bell deze vraag. Samen met een interessante groep mensen, veelal van Afro-Amerikaanse afkomst, die allemaal hun eigen herinneringen aan Cosby hebben, komt hij zowaar uit op iets dat lijkt op een antwoord. (Vanaf 22 augustus bij NPO 2 en te streamen op NPO Start)
Series die ik zelf ga proberen:
She-Hulk: Attorney at Law - Het Marvel Universum is nu zo uitgebreid, dat het ook een heuse workplace sitcom van Marvel bevat. In She-Hulk: Attorney at Law is Jennifer Walters een advocate, een single vrouw op zoek naar liefde en een superheld die ieder moment groen en groot kan worden. Ik had me een beetje laten afschrikken door de trailers en ietwat lullig uitziende CGI, maar de recensies zijn opvallend positief. Met name Tatiana Maslany (Orphan Black) die Walters/She-Hulk speelt, schijnt erg innemend te zijn en de verder soms wat rommelige serie naar een hoger niveau te tillen. Oh, en Mark Ruffalo’s Hulk komt ook voorbij. Toch maar proberen dus. (Vanaf 18 augustus op Disney+)
Serienieuws:
Het wordt geen serie maar ‘een Tim Burton-film van 8 uur’, aldus de makers van Wednesday deze week in The Hollywood Reporter. Bekijk hier de nieuwe trailer van deze Netflix-
serieacht uur durende film over de dochter van de Addams Family die naar de middelbare school gaat.Het HBO Max nieuws was twee weken terug minder ‘erg’ dan werd voorspeld, al gaat de streamer weldegelijk verdwijnen. Moederbedrijf WarnerBros. Discovery zal namelijk volgend jaar in de VS (het jaar daarop bij ons) de streamer samenvoegen met die van Discovery+ (over een naam wordt nog gedebatteerd). Wat dit precies betekent voor de Max Originals, moeten we gaan zien. Er zijn inmiddels ontslagen gevallen binnen het team dat verantwoordlijk is voor de content van HBO Max, maar vooralsnog lijkt dit vooral te gaan om de mensen die aan de non-scripted series werken (blijft rotnieuws natuurlijk). CEO David Zaslav heeft min of meer gezegd dat WarnerBros. Discovery de originele output van HBO Max omarmt en daar niet aan zal tornen. Maar er verdwijnen ondertussen nog steeds titels van de streamer. En het feit dat het bedrijf denkt dat HBO-series voor mannen zijn en vrouwen liever naar realityseries kijken, vind ik toch verontrustend…
Ook ‘interessant’ dat Warner Bros. Discovery meent dat HBO Max voor mannen is en Discovery+ voor vrouwen:During #WarnerBrosDiscovery's earnings call, HBO Max was identified as "male skew" while Discovery+ was considered "female skew." https://t.co/MJVkMlkS8Z https://t.co/Z5sgAg73Gz
Variety @VarietyHet is het gesprek van de week: de finale van Better Call Saul. Als je er nou ook nog niet klaar mee bent en alles erover wilt lezen, de recensenten van The Hollywood Reporter bogen zich over die prangende en onmogelijk te beantwoorden vraag welke finale beter is, die van Saul of Breaking Bad.
Tot slot…
…nog even over het verschil tussen HBO en HBO Max:
Deel en stuur door!
Vind je I Like To Watch leuk? Deel ‘m dan vooral met al die mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem. Eindredactie door Anemoon Utens.