Skip intro of kijken?

Hoe de opening credits blijven veranderen.

Jul 08, 2021

De intro van HBO’s True Detective was een kunstwerk.

Beste lezer,

Uit welke onderdelen moet een goede televisieserie bestaan? Deze vraag mag ik de komende weken helpen beantwoorden in een zomerrubriek van NRC. In de eerste aflevering, die gisteren verscheen, keek ik naar de opening credits. Ofwel, het liedje/filmpje/plaatje waarmee een serie iedere aflevering opent en de toon zet.

Deze intro is de afgelopen twintig jaar enorm aan verandering onderhevig geweest, net als de televisieserie zelf. Waar het vroeger vaak een redelijk simpel, niet te ingewikkeld filmpje was waarin de cast één voor één werd voorgesteld of - iets ingenieuzer - het verhaal werd uitgelegd (denk: The Fresh Prince of Bel Air), werd het in de zogenaamde ‘golden age of television’ steeds meer een manier voor een serie om zichzelf te onderscheiden. Om te laten zien dat het geen televisie maar Televisie met een hoofdletter ‘t’ was.

Zo was de leader van The Sopranos in 1999 bijna schokkend omdat Tony Soprano - de ster van de show - in de anderhalve minuut amper duidelijk in beeld kwam. Ongekend voor die tijd. En op het moment dat True Detective van start ging, was de intro geëvolueerd tot waar kunstwerk.

Maar de intro lijkt de laatste jaren iets aan prestige te hebben ingeboekt. Iets dat grotendeels is te wijten aan Netflix. In 2017 introduceerde de streamer namelijk de ‘skip intro’-knop, speciaal voor de bingers die niet vier keer achter elkaar het introfilmpje wilden bekijken. En, zoals altijd wanneer Netflix iets verandert, had deze aanpassing effect. De begintune werd direct doodverklaard door verschillende entertainmentsites. En veel makers lijken sindsdien uit voorzorg te gaan voor een korte titelkaart in plaats van het ingewikkelde openingsfilmpje.

Een trend die nog steeds lijkt te heersen. Want de series die tot nu op mijn lijstje beste series van het jaar staan (It’s A Sin, The Underground Railroad), hebben stuk voor stuk een titelkaart. Mare of Easttown ging zelfs nog minimalistischer en zette de titel slechts een paar seconden aan de zijkant in beeld tijdens de openingsscènes. Alsof er geen seconde verspild kon worden aan een intro.

Nu kan een titelkaart best effectief zijn, toch mis ik de leader. Want wanneer deze goed is gemaakt, zal ik ‘m altijd kijken. Skip intro-knop of niet. Ik wil The Crown niet beginnen zonder die trage spanningsopbouw en uiteindelijk climax van het openingsnummer. Ik zal nooit niet enthousiast worden wanneer ik die eerste noten van de Game of Thrones-theme hoor, ondanks het laatste seizoen. En als ik ‘You woke up this morning, Got yourself a gun’ hoor, ben ik klaar om naar New Jersey af te reizen.

Wat dat betreft is het goed nieuws dat twee van de drie nieuwe series die ik hier beneden aanraad, een uitgebreid openingsfilmpje hebben (en de derde een titelkaart). Dat dit series zijn die wekelijks uitkomen (bij Apple en HBO), zal geen toeval zijn. Want de neiging om te skippen, is een stuk minder groot als je slechts ééns per week kijkt. En aangezien de trend in serieland sowieso meer neigt naar wekelijkse releases en minder bingen, kan het zomaar zijn dat ook de leader weer een nieuwe opleving krijgt. Ik ben in ieder geval voor!

Wat doe jij? Skip intro of kijken? En welke begintune is wat jou betreft de beste? Laat het vooral weten in de comments hieronder.

Veel kijkplezier,

Anke

Ps. Als je I Like To Watch graag leest, help me dan om nóg meer lezers te bereiken. Stuur de nieuwsbrief door of deel ‘m op social media. Alvast heel veel dank!

Nieuw hier? Schrijf je in dan ontvang je iedere twee weken deze gratis nieuwsbrief!

Onaangename hotelgasten in The White Lotus van HBO.

Serietips:

The White Lotus - Deze zomerse miniserie van HBO speelt in een exclusief resort op het prachtige Hawaii waar met name rijke, witte Amerikanen in de watten worden gelegd. Dat de gasten in deze ‘maatschappelijke satire’ veelal geprivilegieerd en onaangenaam zijn, zal niet verrassen. Al is de serie wel prettig onvoorspelbaar (ik keek alvast twee afleveringen en heb geen idee waar het naartoe gaat of wie de in de eerste scène geteasde overledene is). Met een topcast (Connie Britton, Natasha Rothwell en Jennifer Coolidge) en een enorm enerverende muziekscore. (Vanaf 12 juli wekelijks bij Ziggo Movies & Series XL)
Blackspace - Een spannende serie over de nasleep van een schoolschietpartij kan alleen maar in een land als Israël worden gemaakt - of in ieder geval niet in Amerika waar school shootings helaas iets te vaak echt voorkomen. In het Israëlische Blackspace maakt het trauma van de aanslag al snel plaats voor de jacht op de daders. Een zoektocht die ingewikkelder wordt als de politie-inspecteur die de zaak leidt, zich realiseert dat de schutters zich onder de leerlingen zelf moeten bevinden. (Nu op NPO Plus, vanaf 9 juli wekelijks op NPO 3 en NPO Start)
Schmigadoon! - Deze Apple-serie voelt ergens als een uit de hand gelopen SNL-sketch. En dat is geen belediging. In Schmigadoon! komt een koppel met relatieproblemen (SNL’s Cecily Strong en Keegan-Michael Key) op magische wijze vast te zitten in een klein, enorm kleurrijk stadje waar de tijd heeft stilgestaan en de inwoners constant spontaan in zang en dans uitbarsten, alsof ze in een musical spelen (wat de meeste acteurs in werkelijkheid ook volop doen). Een droom die uitkomt voor haar, een nachtmerrie voor hem. De serie, die wordt geproduceerd door SNL’s Lorne Michaels, is ronduit bizar, maar ook charmant en intrigerend. (Vanaf 16 juli wekelijks bij Apple TV+)

Brooklyn Nine-Nine is de ideale workplace comedy volgens Japke-d. Bouwma.

De serie die iedereen moet zien, volgens…
Japke-d. Bouma

Een zomer met enkel herhalingen op tv zoals vroeger bestaat (gelukkig) niet meer, al is het nieuwe serie-aanbod de komende weken wel iets schaarser dan normaal. Daarom vraag ik deze zomer iedere editie een vriend van I Like To Watch om zijn of haar beste serietip. Deze week tipt NRC-columnist Japke-d. Bouma de ‘ultieme feelgood over de werkvloer allertijden’: Brooklyn Nine-Nine.

‘Brooklyn Nine-Nine laat zien waar kantoor voor mij voor staat: collegialiteit en mensen die ‘je back hebben’. Humor, het delen van elkaars lief en leed, elkaar pesten maar daarna weer onvoorwaardelijk voor elkaar in de bres springen. Zo mooi en zo onweerstaanbaar grappig om te zien. Ik pink geregeld een traantje weg. Andy is natuurlijk de ideale collega zoals ik hem zie: ik beschreef die collega al ooit in mijn eerste boek. Daarin heet hij ‘de collega die overal lak aan heeft’.’

[De eerste zes seizoenen van Brooklyn Nine-Nine zijn te zien op Netflix]

Serienieuws:

De teaser van het derde seizoen van Succession is slechts 1 minuut en 24 seconden lang, maar wist eerder deze week enorm veel reuring te veroorzaken op Twitter. Werkelijk iedereen kijkt uit naar het nieuwe, door de pandemie uitgestelde seizoen, en eindelijk komt het eraan (deze herfst)! Hier de betreffende teaser:
Persoonlijk wist ik niet eens dat Lovecraft Country een vervolg zou krijgen, maar de serie is nu in ieder geval door HBO gecanceld. Showrunner Misha Green liet op Twitter weten wat haar plannen voor het tweede seizoen waren. Wie weet pikt een andere streamer het op?
The Weeknd zal de hoofdrol spelen in én meeschrijven aan The Idol, een nieuwe HBO-serie van de maker van Euphoria over een jonge popzangeres die een relatie krijgt met de eigenaar van een nachtclub die tevens een geheime sekte leidt.
Over sektes gesproken, mocht je net als ik de docuseries The Vow en Seduced hebben verslonden, dan vind je het wellicht interessant dat actrice Allison Mack drie jaar gevangenisstraf heeft gekregen voor haar betrokkenheid bij Nxivm.
Tot slot zal Twin Peaks’ Kyle MacLachlan de man van Carole Baskin spelen in een nieuwe miniserie over de Tiger King, gebaseerd op de populaire podcast Joe Exotic. Baskin wordt gespeeld door SNL’s Kate McCinnon. De serie is voor de Amerikaanse streamer Peacock, waar de laatste tijd meer interessante dingen verschijnen (zoals ook Dr Death met Joshua Jackson). Ik ga in de gaten houden waar en hoe deze series bij ons te zien gaan zijn en laat het weten!