Moet seizoen 8 van Game of Thrones een remake krijgen?
HBO viert het 10-jarig jubileum van de hitserie en niet iedereen reageert daar even goed op...
Moet het tegenvallende laatste seizoen van HBO’s Game of Thrones opnieuw gemaakt worden?
Beste lezer,
Zaterdag is het exact 10 jaar geleden dat Game of Thrones van start ging bij HBO. De serie begon redelijk onder de radar, maar binnen een paar jaar zou het dankzij heel veel ouderwetse mond-tot-mondreclame uitgroeien tot de grootste tv-sensatie van de jaren ‘10 met hoogtepunten als de onthoofding van Ned Stark en de schokkende Red Wedding (wat onze fascinatie met deze serie eigenlijk zegt over ons, is voer voor antropologen…).
10 jaar moet gevierd worden, en daarom doopte de kabelaar deze aprilmaand om tot de ‘Iron Anniversary’. Er zijn allerlei feestelijkheden gepland - die wij uiteraard maar half meekrijgen omdat we hier geen HBO hebben (voor de zoveelste keer: waar blijft Max nou?!?!) - en om de spanning voor komende zaterdag wat op te voeren, tweette het officiële account gisteren de inmiddels bekende woorden ‘Winter is Coming’.
Dat laatste hadden ze beter niet kunnen doen, want in plaats van de warme deken aan nostalgische reacties waar ze waarschijnlijk op hadden gehoopt, is het alsof die ene onschuldige tweet de pleister van de nog steeds bloedende wond heeft getrokken en er met de andere hand nog wat zout in heeft gewreven. Met andere woorden: mensen zijn NIET blij.
Op het moment dat ik dit schrijf is ‘Season 8’ trending omdat twitteraars HBO er massaal aan herinneren dat de kabelaar met het laatste, teleurstellende seizoen alle liefde voor de serie kapotgemaakt heeft. Al wordt er ook volop gevraagd om een remake van het laatste seizoen. Want als HBO 70 miljoen kon neerleggen voor de ‘Snyder Cut’ van Justice Leauge - ofwel een vier uur durende versie van een geflopte superheldenfilm - omdat de fans dit zo graag wilden, dan kunnen ze ook best seizoen 8 van Game of Thrones overdoen is de logica.
Nu is het absoluut zo dat het laatste seizoen enorm tegenviel, maar ik vraag me af of een herkansing het allemaal beter maakt. Het is - voor zover we weten - immers niet zo dat showrunners David Benioff en D.B. Weiss niet achter hun product staan. Of dat de twee niet betrokken waren bij het laatste seizoen, zoals het geval was bij Zack Snyder en Justice League en Amy-Sherman Palladino bij de Gilmore Girls. Het was daarbij ook het einde dat schrijver George R.R. Martin zelf voor zijn epische verhaal heeft bedacht. Al hoop je dat hij, als hij de boekenreeks ooit afschrijft, iets beter onderbouwt waarom Daenerys opeens een monster wordt en Bran, of all people, op de troon eindigt.
Nee, laat Game of Thrones maar wat het was. Vanaf volgend jaar krijgen we daarbij meer GoT spinoffs dan we aankunnen. En, laten we wel wezen, er komt over een jaar of 10 toch een volledige remake van de hele serie. Nog even geduld dus.
Tot die tijd tip ik hieronder weer een heleboel leuke series, waaronder een gloednieuwe indrukwekkende HBO-serie waarin géén draken voorkomen.
Veel kijkplezier!
Anke
Ps. Als je I Like To Watch graag leest, help me dan om nóg meer lezers te bereiken. Stuur de nieuwsbrief door of deel ‘m op social media. Alvast veel dank!
Kate Winslet in HBO’s Mare of Easttown is vanaf 19 april bij Ziggo te zien
Serietips:
Mare of Easttown - Ik zag wat Amerikaanse recensenten voorbijkomen die Mare of Easttown, de nieuwe Kate Winslet-serie bij HBO, te grauw en depressief vinden. Net als die andere HBO-serie met een grote filmster van vorig jaar, I Know This Much Is True met Mark Ruffalo. Nu zal het aan mij liggen, maar ik vaar enorm goed op de zogenaamde grauwheid van beide series. Ik vond IKTMIT vorig jaar indrukwekkend en raad iedereen aan nu Mare of Easttown te kijken. De serie is prachtig! Winslet speelt Mare Sheehan, een politierechercheur in Easttown, een klein stadje in Pennsylvania waar een tienermeisje wordt vermoord. Mare is het merendeel van de tijd hard aan het werk en/of enorm grumpy, op een heerlijke scène met haar moeder (een geweldige Jean Smart) in de auto na. Hoezeer het verhaal ook om de moordzaak draait, het is geen klassieke tv-detective. Het is eerder een aangrijpend portret van een klein Amerikaans plaatsje waar het leven niet altijd prettig is, maar mensen wel veel om elkaar geven. En dan is het ook nog eens met vlagen superspannend. Dit is Kate Winslets eerste tv-project in tien jaar tijd, en tijdens een virtueel groepsinterview (binnenkort in de VPRO Gids) vertelde de actrice dat het een droomrol was. Ik vermoed dat ze er, net als Ruffalo, ook meerdere tv-prijzen mee zal winnen. (Vanaf 19 april wekelijks bij Ziggo Movies & Series L en XL)
The Trial of Christine Keeler - De Profumo-affaire, vernoemd naar de Britse minister van Defensie die een affaire had met een piepjong model, zette in de jaren ’60 de Britse politiek op z’n kop. Het schandaal had alles, overspel, spionnen, bedrog, seks tegen betaling en politiek. Vandaar dat het al meerdere keren is verfilmd, zelfs in The Crown kwam het voorbij, alleen nog nooit vanuit het standpunt van de vrouwelijke betrokkene: Christine Keeler. The Trial of Christine Keeler maakt in zes afleveringen eindelijk meer van Keeler dan het eendimensionale portret dat de media in die tijd van haar schetsten. Voor liefhebbers van politieke schandalen en sfeervolle jaren ‘60 beelden. (Vanaf 16 april op NPO Plus, vanaf 23 april wekelijks op NPO 2 en NPO Start)
Worn Stories - Waarom zijn sommige kledingstukken toch zo dierbaar voor ons? Deze vraag probeert deze Netflix-docuserie van Emily Spivack te beantwoorden. Net als in de gelijknamige bestsellers, kijkt de serie in korte hoofdstukjes naar speciale kledingstukken en wat deze voor de eigenaars betekenen. Het blijkt een uiterst goede methode om in korte tijd hele persoonlijke verhalen los te peuteren bij mensen. Alleen al de moeite waard vanwege een fantastisch dansgezelschap in de eerste aflevering en ideaal om aan het einde van de avond te kijken voor de nodige dosis positiviteit voor het slapengaan. (Nu op Netflix.)
De series die ik zelf ga kijken:
Shadow and Bone - Een serie waar door de vele fans enorm naar uitgekeken wordt, gebaseerd op de wereldwijde bestsellers uit de Grishaverse-reeks van Leigh Bardugo. Shadow and Bone speelt in een door oorlog verscheurde wereld waarin wees Alina Starkov een buitengewone kracht blijkt te bezitten waarmee ze haar land kan bevrijden. De magische wereld waarin het speelt is al vergeleken met die van Harry Potter en Game of Thrones, vandaar dat de verwachtingen voor de serie torenhoog zijn. Ik heb nog geen idee of het wat is, maar de trailer belooft in ieder geval veel spektakel. (Vanaf 23 april bij Netflix)
Fatma - Of deze nieuwe Turkse serie het niveau van Bir Başkadir kan halen, moet even blijken. Maar het uitgangspunt (en de trailer) is in ieder geval behoorlijk intrigerend: een doodgewone schoonmaakster die - gedwongen - een seriemoordenaar wordt. Ik las dat we het lot van schoonmaakster Fatma kunnen zien als symbolisch voor het leven van een vrouw in de Turkse, door mannen gedomineerde maatschappij. Ik heb helaas nog niks kunnen bekijken, maar ga het straks zeker doen. (Vanaf 27 april bij Netflix)
Life in Colour - David Attenborough wilde deze natuurdocumentaire eigenlijk in 1950 al maken, maar omdat er toen geen kleurentelevisie’s waren, werd het even op de plank gelegd. Dik 70 jaar later is het dan zover en gaat de levende legende ons in deze miniserie vertellen hoe ‘s werelds meest bijzondere wezens kleur gebruiken in hun voordeel. Omdat ik werkelijk niets ontspannender vind dan mooie beelden van de natuur in combinatie met Attenboroughs geruststellende stem, kan ik niet wachten. (Vanaf 22 april op Netflix)
Secrets of the Whales - Nog meer natuur, speciaal voor World Earth Day. Deze vierdelige docuserie is gemaakt door James Cameron en onderzoekt het ‘geheime’ leven van walvissen. (Vanaf 22 april op Disney+)
Krijgen Steve en Dustin een eigen Stranger Things-spinoff?
Serienieuws:
Apple TV+ weet als geen ander grote namen binnen te slepen, zo ook voor de adaptatie van Stephen Kings Lisey's Story die in juni bij de streamer uitkomt. Julianne Moore speelt een vrouw die na de dood van haar man (Clive Owen) voorheen onderdrukte herinneringen over hem onder ogen moet zien. De eerste beelden kwamen deze week uit.
Is er behoefte aan een Stranger Things-spinoff met Dustin en Steve in de hoofdrol? Blijkbaar, want Gaten Matarazzo die Dustin speelt heeft gereageerd op de geruchten dat de personages een eigen serie krijgen en hij heeft ook aangegeven dat ie er best iets in ziet, mits het in een heel andere vorm krijgt dan de originele Netflix-serie. Hij noemt zelf een soort WandaVision of een webserie voor YouTube als opties. Ik vind het allemaal prima, mits we ook meer van dit soort pareltjes krijgen.
Iedereen die de briljante sitcom Community heeft gekeken, weet wat ‘six seasons and a movie’ betekent. De zes seizoenen kwamen er (te zien op Netflix), maar de film helaas niet. Al lijkt dit laatste nu te veranderen. Volgens actrice Yvette Nicole Brown is de film namelijk dichterbij dan we denken en doet iedereen in de cast, die nog steeds dagelijks contact heeft, mee: “We have a reunion every morning. We have a group text that is popping. We joke and laugh with each other randomly. You never know who is going to start it — it may be a joke somebody has or it may be some fan art somebody got — but we always check in with each other daily. The movie? I think it’s coming. I don’t know when, [but] I know we all want to do it and that’s half the battle.”
Tot slot…
…nog even over Mare of Easttown:
Deel en stuur door!
Vind je I Like To Watch leuk? Deel ‘m dan vooral met al die mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem.