Dit zijn de HBO-series die we in 2024 gaan kijken
Geen The Last of Us of The White Lotus, wel terugkerende draken, Kate Winslet en heel veel Robert Downey Jr.
Beste lezer,
Het is feest, want na de schrijvers hebben nu ook de acteurs een overeenkomst gesloten. Hollywood gaat eindelijk weer open! (Lees hieronder meer over de overeenkomst). Net op tijd, want ik had de afgelopen weken toch wel het gevoel dat het aanbod aan nieuwe series, zeker Amerikaanse, ietwat begon op te drogen.
Al blijft het verrassend hoeveel er nog steeds wel is uitgekomen, zeker bij Netflix. De kluis van die streamer zat blijkbaar echt behoorlijk vol, zeker ook met docuseries en Europese titels. Daardoor heb ik bij Netflix nooit het gevoel gehad dat de nieuwe releases stilvielen. Iets dat ik meer had bij bijvoorbeeld HBO Max, dat eigenlijk sinds Succession niet meer echt een lekkere hit heeft gehad. (The Idol flopte, het tweede deel van Winning Time deed het zo jammerlijk dat de hele serie werd gecanceld.) Ik was dan ook erg benieuwd wat HBO-baas Casey Bloys (de creatieve geest die de afgelopen jaren aan de wieg stond van bijna alle series die we liefhadden) zou gaan onthullen bij de presentatie van de serie-line-up van 2024 vorige week in New York. Ik vloog daarom graag die kant op om erbij te zijn en in de bioscoopzaal van Warner Bros. Discovery in Manhattan plaats te nemen tussen al die tv-recensenten die ik uit de Amerikaanse media ken, lees en zo waardeer. (Of ik handjes heb geschud? Uiteraard!).
De nieuwe titels die Bloys presenteerde, vielen me niet tegen. Ondanks de flinke impact die de stakingen uiteraard op de line-up van volgend jaar hebben gehad. Om met het laatste te beginnen: we krijgen volgend jaar GEEN nieuw seizoen van The White Lotus of The Last of Us. Ik denk dat ze bij Warner Bros. Discovery dolgraag beide hitseries terug hadden gezien in 2024, zeker omdat het afgelopen jaar verschillende lopende lievelingen als Succession en Barry ten einde kwamen. Maar om de 2024 deadline te halen, had de productie al in volle gang moeten zijn. Van The Last of Us vertelde Bloys dat het filmen pas in de lente zal beginnen.
Wat wél terugkomt, is House of the Dragon dat gepland staat voor de zomer. Niet verrassend want de Game of Thrones spin-off was een van de weinige producties die niet stil kwam te liggen door de stakingen. Dit omdat de Britse acteurs niet aangesloten zijn bij de Amerikaanse vakbond en omdat de Amerikaanse schrijver Ryan Condal zei dat alle scripts al klaar waren voor het werk werd neergelegd (je kunt je afvragen of het de serie ten goede is gekomen dat er tijdens het filmen niets kon worden herschreven, maar dat is een ander verhaal). Ik heb wat eerste beelden van het tweede seizoen gezien, en: ‘war is coming’, dat is duidelijk (overigens niet een zinnetje dat zo lekker onder een Instagram-post staat als ‘winter is coming’, maar ja…).
Uiteraard had Bloys - die overigens eerst zijn excuses moest aanbieden voor een uiterst gênant nieuwtje dat over hem was uitgekomen één dag voor de presentatie (lees er hier meer over) - meer te presenteren dan terugkerende titels. Want naast True Detective: Night Country met Jodie Foster dat in januari start en de nieuwe grote zondagavondserie moet worden waar iedereen het over gaat hebben bij het koffieapparaat, komt ook Kate Winslet in de lente van 2024 terug naar HBO Max. Dit keer niet in een dramatische rol, maar komischer; als het hoofd van een modern, Europees regime dat, in de eerste beelden die werden getoond, vooral veel wegheeft van een dictatorschap. De miniserie is geregisseerd door Britse grootheid Stephen Frears (Dangerous Liaisons), wat het nog veelbelovender maakt. Een andere grote naam op het HBO-schema van lente 2024 is Robert Downey Jr. die in de door hem mede-geproduceerde serie The Sympathizer meerdere rollen op zich neemt en zoveel make-up en protheses draagt, dat ik hem niet herkende.
Dat laatste kan ook gezegd worden over Colin Farrell die de Penguin speelt in de gelijknamige serie over het DC Comics-personage. The Penguin is overigens geen HBO maar een Max Original, wat duidelijk anders is (het HBO-merk wordt redelijk goed bewaakt door Bloys, al lette hij denk ik even niet op bij The Idol…). De DC-serie is ook een van de nieuwe titels die voortborduurt op de enorme bibliotheek die Warner Bros. Discovery heeft, waaruit bijvoorbeeld ook de serie Dune: Prophecy komt, een prequel van de Denis Villeneuve-films die in de herfst van 2024 moet uitkomen. En Bloys stipte ook aan dat er momenteel gewerkt wordt aan Max-series gebaseerd op de succesvolle films Crazy Rich Asians en The Conjuring.
Grappig genoeg presenteerde Bloys tegelijkertijd ook een HBO Original die keihard de draak steekt met grote blockbusterfilms. Dat was trouwens ook de serie waar ik het meest enthousiast van werd toen de eerste beelden werden gedeeld. Armando Iannucci (Veep) is namelijk terug met een nieuwe comedy, een satire over het maken van een superheldenfilm genaamd The Franchise. Regie is in handen van Oscarwinnaar Sam Mendes en de hoofdrol is voor Himesh Patel uit Station Eleven (een serie die overigens een Max Original is maar eigenlijk HBO moet zijn natuurlijk…). Het was de trailer waar de zaal vol bloedserieuze Amerikaanse en een handjevol internationale tv-recensenten (waaronder dus ondergetekende!!!) het hardst om moesten lachen. Bijna jammer dus dat we nog tot de zomer of misschien zelfs herfst hierop moeten wachten.
Of er tussen de genoemde titels een echte opvolger van Succession zit, durf ik niet te zeggen. Ook omdat het merendeel van de grotere series die werd gepresenteerd, een miniserie lijkt te zijn met grote namen. Succession was juist zo’n titel met onbekendere acteurs die, ook daarom, kijkers en critici oprecht kon verrassen en de ruimte kreeg om te groeien. Of dat soort series, series die niet voortborduren op populaire films of podcast, zonder grote sterren, nu nog worden gemaakt, is de vraag. En aan de andere kant is het sowieso lastig om te voorspellen welke show de tijdgeest gaat vangen. Niemand had het succes van The White Lotus, een serie die vooral werd gemaakt omdat het makkelijk tijdens de pandemie op één locatie kon worden opgenomen, verwacht. Persoonlijk was ik verbaasd hoe ontzettend tof en goed ik The Last of Us begin dit jaar vond. En vergeet niet, Succession, inmiddels een van de beste series aller tijden, werd toen het net uitkwam, niet eens heel jubelend ontvangen.
We gaan dus zien komend jaar of het Bloys en zijn team (ondanks de stakingen én bezuinigingen én het einde van Prestige TV) lukt om ons opnieuw te betoveren met wat ouderwetse HBO-magie. Poging één komt in ieder geval in januari, met True Detective: Night Country. Een serie waarvan ik trouwens al twee afleveringen heb gezien, maar nog niks over mag zeggen. Omdat je daar uiteraard niks aan hebt, tip ik hieronder alvast meerdere series die je zelf meteen (of snel) kunt kijken.
Veel kijkplezier!
Anke
Nu in Skip Intro
Deze week vertel ik in Skip Intro ook uitgebreid over mijn tripje naar New York en bespraken Thijs en ik de Nederlandse serie Santos, volgens Thijs de beste Nederlandse serie van de afgelopen tijd.
Een stuk minder enthousiast was ik vorige week over Netflix-serie All The Light We Cannot See. Ik ben zelfs behoorlijk losgegaan op de draak van een show en snap echt niks van het absurd slechte accent van Mark Ruffalo.
Serietips
Fellow Travelers - Ik vond dit een prachtig liefdesverhaal tussen twee prachtige mannen met prachtige kostuums en sets. Fellow Travelers is gebaseerd op het gelijknamige boek van Thomas Mallon en verhaalt over de meeslepende en allesverzengende verhouding tussen Hawk (Matt Bomer) en Tim (Jonathan Bailey), die begint in het Washington D.C. van de jaren ‘50, een tijd waarin hun liefde nog diep verborgen moest blijven, en eindigt tijdens de aidscrisis van de jaren ‘80. Met name Bomer is geweldig en doet met zijn gleufhoed nog het meest denken aan een (knappere) Don Draper. Maar ook Bailey, die vooral bekend is van Bridgerton, speelt de verlegen en onzekere Tim erg overtuigend. Het is geen perfecte serie, maar - nogmaals - ik vond het geheel prachtig. (Vanaf 19 november bij SkyShowtime)
Blackwater - Deze Zweedse miniserie opent met de onheilspellende krijsen van een havik die over het woest opspattende water van een rivier scheert. Toepasselijk want het gevoel van onheil en naderende dreiging hangt in iedere scène die volgt. Blackwater, dat de verfilming is van het gelijknamige populaire boek uit de jaren ‘90, gaat over een kleine gemeenschap in het dunbevolkte en dikbeboste noorden van Zweden die wordt opgeschrikt door een dubbele moord in 1973. Dit klinkt misschien als een Scandinavische misdaadserie, maar Blackwater kijkt meer naar het effect dat deze gruwelijke gebeurtenis heeft op de mensen die er (zijdelings) bij betrokken waren en dit zelfs twintig jaar later nog met zich meenemen. ‘Het gaat over eenzaamheid in die geïsoleerde gebieden. En het is vreselijk melancholisch’, vertelde regisseur Mikael Marcimain me (lees het interview hier). Ik vond het een intrigerende, erg mooi gemaakte serie en een wereld waarnaar ik, ondanks die constante dreiging, iedere aflevering met plezier terugkeerde. (Vanaf 11 november op NPO 2 en NPO Plus)
Santos - Ik tip hier niet vaak een Nederlandse serie. Wie weleens naar Skip Intro luistert, weet dat ik het aanbod uit eigen land meestal aan collega-recensenten overlaat. Maar voor Santos maak ik graag een uitzondering. Ook omdat deze serie van regisseur Giancarlo Sánchez (Mocro Maffia) in Rotterdam speelt, de stad waar mijn lief vandaan komt en die hartstikke fotogeniek blijkt. Ik was sowieso erg gecharmeerd van de mooie shots, niet alleen van de stad, maar ook de manier waarop sommige scènes geframed zijn voelt ambitieus. Iets minder origineel vond ik het feit dat ook Santos over drugs en de criminele onderwereld gaat, zoals alle Nederlandse series die niet over een ziekenhuis of uitgebluste ouders gaan. Al is het in dit geval ook een manier om het centrale liefdesverhaal tussen hoofdpersonen Yola en Glenn te vertellen. De twee afleveringen die ik tot nu toe zag, vond ik sterk en de recensies die ik las, waren erg positief. (Vanaf vandaag bij NPO 3 en NPO Start)
Ook uit: Ik schreef het hierboven al, Netflix heeft flink wat opvallende documentaires uitgebracht de laatste tijd. Na David Beckham heeft nu ook popster Robbie Williams zijn eigen serie. Ik keek er alvast naar en vertelde er gisteren over bij Gerard Ekdom op Radio 10. Verder komt volgende week donderdag het eerste deel van het laatste seizoen van The Crown op Netflix (Netflix heeft dit keer geen screeners voor recensenten wat opvallend is, omdat ze er voorheen van The Crown juist weken van tevoren al waren…) en begint diezelfde dag op HBO Max het tweede seizoen van de heerlijke serie Julia met de geweldige Sarah Lancashire als tv-kok Julia Child.
Series die ik zelf ga proberen:
Carmen Curlers - Ik moest een beetje grinniken toen ik deze titel in de herfstaankondiging van de NPO zag, want willen we echt het origin verhaal van de persoon die in de jaren ‘60 de elektrische haarkrulspeld uitvond? Maar wat ik me niet realiseerde is hoezeer deze uitvinding heeft bijgedragen aan de emancipatie van vrouwen, die plots geen uren per week meer bij de kapper hoefde door te brengen om een fatsoenlijk kapsel te hebben. Deze Deense miniserie verbrak in eigen land kijkrecords, en wat ik online lees is positief. Proberen dus! (Vanaf 17 november op NPO 3 en NPO Plus)
Serienieuws:
Goed nieuws bij het wakker worden vanochtend: De acteursvakbond SAG-AFTRA en AMPTP (de studio’s en streamers) hebben een voorlopige overeenkomst gesloten. Dit betekent dat Hollywood na zeven maanden stakingen EINDELIJK weer open gaat. Dus maak je klaar voor heel veel series die eindelijk een releasedatum krijgen en - vooral - hordes acteurs die na maanden thuiszitten de spotlight weer mogen opzoeken. Hoeveel impact de lange werkonderbreking echt heeft gehad op Hollywood en het serielandschap, weten we waarschijnlijk pas over een hele tijd. Maar op dit moment voelt het wel alsof het niet voor niets was. Net als de schrijvers eerder, claimt ook de acteursvakbond dat ze het onderste uit de kan hebben gehaald. SAG-AFTRA heeft het in hun officiële communicatie over een deal van ‘extraordinary scope’ waarin ze betere inkomsten, meer zekerheden en uiteraard die zo belangrijke bescherming tegen AI voor hun leden hebben weten vast te leggen. Wat er precies is overeengekomen, horen we waarschijnlijk morgen pas. Ik zal op Twitter het laatste nieuws delen, dus volg me hier als je meer wilt weten.
En niet verrassend, maar toch heel fijn om zeker te weten: The Bear, misschien wel de beste serie van het jaar, krijgt een derde seizoen. Deze week werd bekend dat het officieel is besteld door FX. Hoera! Of we het seizoen snel krijgen, is de vraag. Tot nu toe volgden de twee geweldige seizoen elkaar binnen een jaar op, maar de stakingen hebben uiteraard impact gehad op de productie.
Er is een eerste teaser van Masters of the Air, het langverwachte vervolg op Band of Brothers en The Pacific, met Austin Butler in de hoofdrol.
Tot slot…
Nog even over het einde van de staking:
Samenwerken?
Ben je op zoek naar iemand die kan schrijven of praten over tv-series en Hollywood? Of wil je adverteren in deze nieuwsbrief? Neem vooral contact met me op!
Deel en stuur door!
Deel I Like To Watch vooral met mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem. Eindredactie door Anemoon Utens.