De stakingen zijn (bijna) voorbij. En nu?
Het einde van Peak TV lijkt nu eindelijk echt hier.
Beste lezer,
Ik kan je zeggen dat ik best een klein dansje heb gedaan toen ik vorige week wakker werd met het nieuws dat de WGA en AMPTP (Alliance of Motion Picture and Television Producers), ofwel de schrijversvakbond en de studio’s en streamers, eruit waren. Na 148 dagen is de schrijversstaking in Hollywood voorbij. Het record van 153 dagen uit 1988 was daarmee net niet verbroken. En ik haalde opgelucht adem.
Want zonder schrijvers geen nieuwe series, en zonder nieuwe series heb ik geen werk.
Nu hebben de acteurs uiteraard nog geen deal, maar ook die onderhandelingen zijn sinds deze week hervat, en volgens het laatste nieuws verlopen de gesprekken ‘kalmpjes’. Wat in ieder geval betekent dat er geen slaande ruzie is. In Hollywood lijken ze er hoe dan ook vanuit te gaan dat er binnen afzienbare tijd een overeenkomst is tussen SAG-AFTRA, de acteursvakbond, en AMPTP - vooral omdat beide partijen kunnen voortborduren op de aardig goede toezeggingen die de schrijvers hebben weten af te dingen. Dingen als extra compensatie voor series die een hit zijn op de streamers, afspraken over een minimaal aantal schrijvers in writers rooms, en de garantie dat AI niet de hoofdschrijver van een script kan zijn.
Maar ik haalde deze week in Skip Intro al dit interessante draadje aan van actrice en AI-expert Justine Bateman aan waarin ze uitlegt dat de AI-kwestie voor acteurs wel net even wat anders ligt dan bij de schrijvers. En dat SAG-AFTRA dus geen genoegen moet nemen met halve of onduidelijke afspraken. Wat dat betreft is er dus nog wel het een en ander te overleggen daar in Hollywood.
Maar er even vanuit gaande dat ook de acteurs snel een deal hebben, dan betekent dit waarschijnlijk dat Hollywood rond Thanksgiving (eind volgende maand dus) weer helemaal up and running is. Iets waar ook de studio’s en streamers op lijken te gokken, want na maanden waarin de première data van flink wat grote titels op de lange baan werden geschoven omdat er geen schrijver of acteur was die de boel kon promoten (iets dat toch helpt met het creëren van hype, bleek de afgelopen tijd), verschenen er deze week opeens meerdere mails in mijn inbox waarin de releasedata van aankomende series werden aangekondigd. Waaronder eindelijk het vierde seizoen van True Detective, dat dit keer de ondertitel Night Country meekreeg, met Jodie Foster in de hoofdrol. Een serie die eigenlijk voor dit jaar gepland was als de nieuwe ‘zondagavond-serie’ van HBO, maar uiteindelijk op 15 januari van start zal gaan.
Betekent dit dat alles straks weer gewoon is zoals het was? Ik vrees van niet. Want nu de eerste jubelstemming over de schrijversdeal achter ons ligt, begint ook de toekomst wat helderder te worden. En hoewel de schrijvers een duidelijke loonsverhoging hebben weten te bedingen, zal dit er ook toe leiden dat er minder series gemaakt gaan worden. Want bezuinigen zullen de streamers en studio’s toch. Zo kregen volgens de goed ingevoerde Matthew Belloni van website Puck honderden schrijvers afgelopen week al te horen dat hun contracten - die tijdelijk bevroren waren tijdens de staking - niet verlengd zullen worden. Hij hoorde zelfs al van tv-schrijvers die voorzichtig informeren hoe ze de overstap naar film kunnen maken.
Het lijkt er dan ook op dat Peak TV nu echt voorbij is. Waar er vorig jaar in Amerika nog meer dan 600 scripted shows, dus series met een script, uitkwamen, zullen deze aantallen vanaf nu waarschijnlijk aanzienlijk lager zijn. Ook wanneer Hollywood weer helemaal open is. Je kunt je afvragen of dit erg is. Zelfs ik moet toegeven dat er op een gegeven moment misschien wel te veel series uitkwamen. Maar Peak TV staat ook voor een enorme toename aan kwaliteit. Het was - ook dankzij de vrijheid van de streamers - de periode waarin de tv-serie, het ondergeschoven kindje, het mindere broertje van cinema, opeens de meest spannende en interessantste vertelvorm op onze schermen werd. En het is de vraag of een flinke krimp in nieuwe series ook niet betekent dat er straks gewoon minder goede dingen gemaakt en goedgekeurd worden.
Al is me overigens de afgelopen weken wel opgevallen dat een gebrek aan Amerikaanse series er bij mij persoonlijk voor zorgde dat er meer ruimte ontstond voor niet-Amerikaanse titels of non-scripted shows. Zo heb ik zelf enorm genoten van de Britse series Wolf, The Tower en Starstruck (alle drie op HBO Max), het Duitse Liebes Kind (Netflix) en ben ik nu ik een paar afleveringen heb gezien voorzichtig enthousiast over de Scandinavische serie Blackwater die in november bij NPO komt. Daarnaast keek ik een paar super interessante docuseries, waaronder The Super Models (Apple TV+) en Savior Complex (HBO Max, zie hieronder voor meer).
Ik maak me dan ook voorlopig geen zorgen over wat ik moet tippen in deze nieuwsbrief. Maar dat Hollywood niet meer hetzelfde is als voor de stakingen, lijkt me een feit. Ik houd je daarover natuurlijk op de hoogte in deze nieuwsbrief de komende tijd, maar voor nu vind je hieronder weer nieuwe serietips.
Veel kijkplezier!
Anke
Afgelopen week in Skip Intro
We besloten dat de korte Roald-Dahl films van Wes Anderson op Netflix eigenlijk een soort anthologyserie waren, dus bespraken we ze in de podcast. Thijs is groot Anderson fan, ik…. iets minder. Verder waren we ook niet heel enthousiast over het tweede seizoen van Loki, maar wel over de trailer van True Detective: Night Country.
Verder hebben we een nieuwe rubriek speciaal voor de Patrons die onze podcast financieel ondersteunen: De Teletijdmachine, waarin we iedere keer de tv-geschiedenis induiken. Voor de eerste aflevering ging ik terug naar 9 september 2001, de dag waarop miniserie Band of Brothers in première ging. En in de volgende editie die deze week verschijnt, vertelt Thijs me alles over The Simpsons. De eerste aflevering over Band of Brothers hebben we voor één keer achter onze reguliere pod geplakt (zie hieronder), maar verder is De Teletijdmachine enkel voor leden. Lid worden kan hier.
Serietips
Lessons in Chemistry - Laat ik het maar meteen zeggen, ik vond deze boekverfilming ietwat teleurstellend. Ondanks dat het er allemaal prachtig uitziet (het budget van Apple blijft erg prettig). Dit komt vooral omdat ik vlak voor ik Lessons in Chemistry ging kijken, het gelijknamige boek van Bonnie Garmus heb gelezen. En waar het boek verre van perfect is (maar wel vermakelijk), heeft de serie wat mij betreft juist de elementen die Garmus’ verhaal voor mij interessant en leuk maakten, eruit gehaald. Wat is over gebleven is een iets te gladgestreken serie over een vrouwelijke scheikundige, gespeeld door Brie Larson, die in de jaren ‘60 een kookprogramma gaat presenteren nadat ze is ontslagen bij het laboratorium waar ze werkt. En omdat ze koken ziet als een exact vak, worden haar afleveringen een soort scheikundelessen waarmee ze miljoenen Amerikaanse huisvrouwen inspireert. Nogmaals, ik vrees dat ik extra kritisch ben omdat ik het boek heel kort voor het kijken van de serie heb gelezen. En ik zie dat de eerste recensies best positief zijn, daarom raad ik ‘m hier toch aan. Ook omdat het er - nogmaals - prachtig uitziet en de acteurs, waaronder een innemende Lewis Pullman, goed hun best doen. (Vanaf 13 oktober op Apple TV+)
Savior Complex - Renee Bach was 19 toen ze zich door God geroepen voelde om als missionaris naar Oeganda te reizen. Eenmaal daar namen haar goede bedoelingen al snel gevaarlijke vormen aan. Ze zette een kliniek op om ondervoede kinderen te helpen en ging, ondanks dat ze geen medische scholing of training had, behandelingen uitvoeren - waaronder infusen aanleggen en bloedtransfusies toepassen. Ze hielp patiënten, maar er gingen ook meer dan honderd kinderen dood terwijl ze in Bachs zorg verbleven. De vraag of dit volledig haar schuld is, beantwoordt deze driedelige documentaire niet. In plaats daarvan laat het op intrigerende wijze zien hoe Bach zonder enige scrupules (nog steeds niet) zo ver kon gaan, en vooral hoe destructief een ‘white savior’ kan zijn. (Nu op HBO Max)
Series die ik zelf ga proberen:
The Walk-In - Deze Britse serie wordt omschreven als een ‘oncomfortabele must watch’. Wie deze nieuwsbrief al even leest, weet dat ik wel in ben voor moeilijke tv-series, zeker met acteur Stephen Graham (Time, Line of Duty) in de hoofdrol. Graham speelt een gereformeerde neo-nazi die een van de gevaarlijkste ultrarechtse groeperingen van Engeland infiltreert met als doel een aanslag op een politicus te voorkomen. Ik geloof dat het vooral bruut realistisch is over racisme in Engeland, dus ik verwacht geen lekkere wegkijk-serie maar ben wel benieuwd. (Nu op NPO plus, 13 oktober op NPO 2)
Beckham - Op dit moment raken ze in Amerika niet uitgesproken over de romance tussen Taylor Swift en American Football-speler Travis Kelce. In de jaren ‘90 gebeurde hetzelfde met Spice Girl Victoria Beckham en voetballer David Beckham. Mooie timing dus dat documentaireserie Beckham, waarin beide Beckhams het uitgebreid hebben over de meedogenloze media-aandacht die hun relatie kreeg en nog steeds krijgt, net deze week uitkomt. En ik moet zeggen, ik ben wel benieuwd wat ze allemaal te zeggen hebben. Ook omdat de documentaire, die uiteraard ook inzoomt op Beckhams carrière als voetballer, is gemaakt door Fisher Stevens, de acteur die ons recent nog vermaakte als de duivelse Hugo in Succession. Dat juist deze Amerikaan een docuserie over een Engelse voetballer regisseert, komt weer omdat niemand minder dan Leonardo DiCaprio hem had aangeraden bij zijn vriend David toen deze een regisseur zocht voor zijn Netflix-docu. (Zo willekeurig is Hollywood.) De eerste recensies zijn positief dus ik ga kijken. (Netflix)
Ook nieuwe deze week zijn Loki seizoen 2 (nu op Disney+), Our Flag Means Death seizoen 2 (nu op HBO Max) en Lupin deel 3 (nu op Netflix).
Serienieuws:
Ik loop nog hopeloos achter met het huidige derde seizoen, maar ben toch blij dat er een vierde seizoen voor Only Murders in the Building komt. Nu al benieuwd welke grote namen ze dit keer gaan strikken voor een gastrol.
The Hollywood Reporter maakte een top 50 van de beste tv-series van de 21ste eeuw. Een lijst vol met steengoede titels, alleen snap ik werkelijk niks van de volgorde. Jullie?
Expats, met Nicole Kidman in de hoofdrol en van Farewell-regisseur Lulu Wang, is ook een serie die volgens mij eigenlijk al dit jaar had moeten uitkomen, maar werd uitgesteld vanwege de stakingen. Nu is er dan een releasedatum, namelijk: 26 januari op Prime Video. Series met Nicole Kidman zijn de afgelopen tijd een beetje hit or miss, dus even afwachten of Expats - over drie Amerikaanse vrouwen die in Hong Kong wonen - goed is of niet.
Tot slot…
…nog even deze fijne grap van Welcome to Wrexhams Rob McElhenney:
Samenwerken?
Ben je op zoek naar iemand die kan schrijven of praten over tv-series en Hollywood? Of wil je adverteren in deze nieuwsbrief? Neem vooral contact met me op!
Deel en stuur door!
Deel I Like To Watch vooral met mensen die ook van series houden.
Schrijf je in!
Is dit je eerste keer hier? Schrijf je dan hieronder in en je krijgt iedere twee weken een nieuwe I Like To Watch vol serietips en -nieuws.
Geef een comment!
Heb je opmerkingen of (kijk)tips? Laat het me weten.
I Like To Watch wordt gemaakt door Anke Meijer. De illustraties zijn van Mariëtte Haarlem. Eindredactie door Anemoon Utens.